Het moet ergens rond 1990 zijn. Sporthal Schuttersveld is volgestroomd met meer dan 300 huurders. Allemaal netjes op een rijtje op klapstoeltjes. Voorin een lange tafel met enkele bobo’s van Patrimonium (PWS nu Havensteder) en wat mensen van de gemeente. De ene na de andere huurder doet zijn beklag en geeft een voorbeeld. Dan loopt er een kleine, stevig gebouwde man naar de microfoon in het gangpad tussen de klapstoelen. Hij kijkt eens goed rond en dan steekt hij van wal. De hele zaal luistert ademloos naar zijn bulderende stem die precies zegt wat alle huurders denken. De mensen achter de lange tafel voelen zich krimpen en weten dat ze maar beter ook goed kunnen luisteren.
Lees verder