Rotterdam

Niets doet dit stadsbestuur om de allerarmsten van deze stad een beetje te ondersteunen. Alle regelingen die er waren voor de minima zijn in de afgelopen jaren door dit college afgeschaft. Maar meedoen aan een NIBUD-evaluatie om te bekijken wat de effecten zijn van dit beleid, ho maar. Vandaag besprak de gemeenteraad het armoedebeleid. Raadslid Josine Strörmann eist er 100 euro bij voor de minima. En ze wil dat het stadsbestuur alsnog zijn armoedebeleid laat onderzoeken. Een opmerking van D66 dat 'we als raads eens op bezoek zouden kunnen gaan bij clubs die zich bezig houden met armoede' kon slechts op hoongelach van de SP rekenen. Strörmann: 'Ze hebben gewoon geen idee wat er omgaat in de stad. Een beetje raadslid had al lang contact gehad met deze mensen.'
Bekijk de videolink of lees hieronder de spreektekst van Strörmann.

Voorzitter, we hebben het vandaag over een evaluatie die geen evaluatie is. Het is een academische opsomming van de zaken die arme mensen in Rotterdam in theorie zouden kunnen krijgen. Heeft erg weinig te maken met de realiteit in de huishoudens van Rotterdam. Een echte evaluatie zou vaststellen wat het Centraal Planbureau (CPB) en vele anderen hebben vastgesteld. En wat je ziet als je bij mensen thuis komt. Wat je hoort als je met hulpverleners spreekt. Dat ontzettend veel mensen schulden hebben. Dat heel veel Rotterdammers steeds vaker in armoede leven. Volgens de laatste cijfers 120.000. Dat is heel veel.

En dat is voor een deel de schuld van het gierige en ideologisch foute beleid van dit college. Het minder minder minder armoedebeleid. Dit college dat denkt dat het die mensen hun eigen schuld is, die armoede. Als ze hun best maar een beetje deden, dan vonden ze heus wel een goedbetaalde baan.

Fonds Bijzondere Noden luidt de Noodklok

Voorzitter, wat zei recent het Fonds Bijzondere Noden hier over: 'We zien een sterk stijgende lijn in het aantal aanvragen om noodhulp. Bij een aantrekkende economie is dit niet meer verklaarbaar uit marktontwikkelingen en te grote instroom aan nieuwe hulpvragers. Een realistischer aanname is dat dit een symptoom is van het huidige armoedebeleid. Armoede krijgt een steeds schraler gezicht. De ruimte voor reserveringen of sparen blijkt bij onze doelgroepen vaak niet aanwezig en is bij schuldsanering zelfs wettelijk afgeroomd. Toch is 'niet sparen' vaak het argument voor afwijzing bijzondere bijstand. De armoedeval is daarmee dichtgeklapt.'
Dit is veelzeggend, voorzitter.

De SP gaat regelmatig 'buurten' in alle wijken de stad. Zoals hier bij de opslag van de voedselbank van Met Zuid

Een paar sommetjes, wij kunnen ook koopkrachtplaatjes maken. In 2013 kreeg een gehuwd stel zonder kinderen 486 euro langdurigheidstoeslag. En kwijtschelding van afvalstoffenheffing en waterschapsheffing. Laat dit stel nu de pech hebben dat ze in Delfshaven wonen. Dan krijgen ze nu 50 euro individuele inkomenstoeslag en verder niks. Ze moeten nu wel 138 euro afvalstoffenheffing betalen – de kwijtschelding is om zeep geholpen – , en als ze dus pech komt daar ook nog 188 waterschapsheffing bij. Dus in totaal 326 euro. Dit resulteert in een dikke min van 762 euro per jaar vergeleken met 2013. Bijna een maandinkomen. Voor alleenstaanden komt dit uit op 513 euro in de min. Voorzitter, eigenlijk zou de individuele inkomenstoeslag dus hoger moeten zijn dan de vroegere langdurigheidstoeslag.

En dit komt voort uit het waanidee dat je mensen met geldzorgen niet kunt helpen met geld. In het Human-programma 'Schuldig' kwam een maatschappelijk werker aan het woord die dag in dag uit mensen met financiële problemen helpt. Hij zei: 'De hoogwaardigheidsbekleders zeggen vaak, arme mensen kunnen niet met geld omgaan, ik vraag dan: welk geld. Dat hebben ze helemaal niet.'

Voorzitter, ik heb laatst een dag meegelopen met de mensen die 75-plussers bezoeken. Er wordt in dit verband vaak over eenzaamheid gesproken. Maar geldzorgen staan ook hier met stip op 1. En dat terwijl dit college zegt ouderen te sparen in het hardvochtige beleid.

Waarom schaamt u zich niet?

Voorzitter, wat moet je hier aan doen? Bij ons staat hulp bij schulden vooraan, en met name ook vóórdat ze ontstaan of problematisch geworden zijn. Als je dat combineert met een ruimhartig toeslagenbeleid, stopt met leenbijstand, niet om de haverklap boetes uitdeelt aan uitkeringsgerechtigden en bijzondere bijstand veel guller uitdeelt kom je een heel eind. Ik schaam me dat ik in een stad woon waar mensen met het inleveren van statiegeldflessen nog net brood kunnen kopen voor hun kinderen, waarom u niet? Ik schaam me voor het feit dat er meerdere voedselbanken nodig zijn in een rijke stad als Rotterdam, waarom u niet?

Voorzitter, de SP – maar ook andere partijen – kwam de afgelopen jaren en recent nog bij de begrotingsbehandeling met veel nuttige voorstellen om de nood te lenigen. Die voorstellen hebben de heren achter de tafel bruut en onverschillig afgewezen. Met de voorjaarsnota komen we onvermoeibaar met nieuwe ideeën, daar kunt u op rekenen.

Boter bij de vis!

Ik heb vandaag twee voorstellen; 1 voorstel dat vraagt om een échte evaluatie van dit beleid. Met kwalitatief onderzoek onder de mensen waarover het gaat maar ook onder hulpverleners. Zodat we een reëel beeld krijgen van wat er sinds 2014 veranderd, verslechterd en wellicht op punten verbeterd is op het gebied van armoedebestrijding.

Een tweede is een mogelijkheid voor u om het een beetje goed te maken. Geef alle pak hem beet 50.000 minima in Rotterdam nog voor het eind van het jaar 100 euro. En dat dan met de belofte erbij dat het volgend jaar beter wordt. We weten in deze zaal toch allemaal al lang dat we met de jaarrekening weer over gaan houden, dus die 5 miljoen kan makkelijk...