Rotterdam

Steeds meer mensen raken de laatste jaren in de schulden. Werkloosheid, minder inkomen, makkelijker kunnen lenen en een steeds ingewikkelder wordende maatschappij zijn de oorzaken. SP-kandidaat Josine Strörmann ging gisteren in gesprek met werkers uit het veld over de oplossingen.

Veel te veel wordt er op dit moment gepronkt door de gemeente met de grote aantallen mensen die door de kredietbank worden geholpen. De vraag is hoe die hulp er precies uitziet. Vaak zijn de mensen in de veronderstelling dat hun schulden worden opgelost, terwijl er daar geen sprake van is. Strörmann: “Van deze mensen worden dan wel de vaste lasten betaald, zodat de schuld niet oploopt, maar intussen wordt er niets echt opgelost.”

Brieven van overheden en instellingen zijn ook steeds ondoorgrondelijker geworden, waardoor mensen vaak de envelop maar dicht laten. Dat kan tot bijvoorbeeld het stopzetten van een uitkering leiden, waardoor mensen in de problemen komen. Strörmann: “Soms is het inderdaad nodig een besluit van de gemeente toe te lichten met een wetsartikel... maar de rest van de tekst kan toch in gewoon, eenvoudig Nederlands schreven worden?”

Doorn in het oog van de aanwezigen is de makkelijke manier waarop mensen geld tegen woekerrentes kunnen lenen. Mensen hebben weliswaar een eigen verantwoordelijkheid, maar wat als je de financiële producten zelf niet goed kan beoordelen? Iemand uit het publiek stelt voor om de banken die foute leningen geven voortaan als laatste in de rij te zetten van schuldeisers, mocht degene die het geld leent in de schulden raken. Strörmann: “Dat vind ik een prima idee, want dat maakt het een stuk minder aantrekkelijk voor dit soort bedrijven om mensen financieel uit te kleden.”

Mensen die moeite hebben met hun financiën, zoals licht dementerenden of mensen met een verstandelijke beperking, lopen een extra risico op het maken van schulden. Nu wonen zij zelfstandig en houden zich staande omdat zij bij dingen als het huishoudboekje hulp krijgen. Op die begeleiding wordt momenteel enorm bezuinigd: voor de meeste van deze mensen valt deze begeleiding volledig weg. De gevolgen kunnen twee kanten op gaan: of de mensen raken in de schulden, of men zal sneller concluderen dat deze mensen beter in een instelling dan zelfstandig kunnen wonen. Strörmann: “Dat is rampzalig voor deze mensen én de samenleving. De mensen zijn hun vrijheid kwijt en wonen in een instelling is duurder dan zelfstandig met begeleiding.”