Rotterdam

Zo'n vijftig Gentse welzijnswerkers waren gisteren te gast in Rotterdam. Na een bezoek aan Feijenoord streken ze neer in het Oude Westen bij het SP-pand aan de Gaffelstraat om met SP-raadsleden te spreken over het de staat van het Rotterdams welzijnswerk. 'Vroeger gingen wij naar Nederland om de kunst af te kijken, want jullie waren een gidsland. Maar wat u nu vertelt is verschrikkelijk...'

Na een hartelijk welkom trapt SP-woordvoerder Josine Strörmann af en geeft een overzicht van de teloorgang van het welzijns- en buurtwerk in de afgelopen jaren. Het probleem is niet alleen dat er bezuinigd is op jongeren- en ouderenwerkers, buurt- en welzijnswerkers, maar de ellende ontstaat door een stapeling van maatregelen.

Strörmann: 'Een bijkomend probleem is bijvoorbeeld dat de gemeente een boel eigen panden heeft, die ze zo beschikbaar zouden kunnen stellen aan allerlei groepen in de wijk om er goede en leuke dingen te organiseren. Maar dat doen ze niet. Ze hebben de illusie dat ze die panden ook commercieel kunnen verhuren. En dus moeten kleine verenigingen en clubjes torenhoge huren aan de gemeente betalen. Dus gebeurt er niets en staan de panden leeg.'

Een dame uit het publiek stelt via een tolk Nederlands-Turks een vraag: 'Bij ons zou de revolutie uitbreken als de schepenen (vergelijkbaar met Nederlandse wethouder – red.) de buurthuizen zouden sluiten, bij u niet?' Instemmende verbazing in de zaal.Strörmann beaamt dat de SP soms jaloers is op de wijze waarop de zuiderburen de straat opgaan om voor hun rechten te strijden.

Verplicht vrijwilligerswerk

Het grootste probleem op het gebied van welzijn is in Rotterdam echter gewoon 'armoede', 'gebrek aan geld' in het algemeen. Als alle energie gaat zitten in het overleven van dag tot dag, dan blijft er weinig 'eigen kracht' over om ook nog van alles in de wijk te organiseren. Strörmann: 'Mensen worden niet boos maar murw als ze in armoede leven. En het repressieve beleid van de gemeente als je een uitkering hebt, versterkt dat alleen maar. Mensen hebben zo een boete op hun uitkering te pakken als ze een millimeter uit de pas lopen. En zaken als formulierenbrigades om mensen te helpen bij het papierwerk rondom toeslagen en uitkeringen zijn wegbezuinigd.'

De omslag in het denken over een zorgzame samenleving is in de jaren negentig komen overwaaien via Engeland uit de Verenigde Staten: als je arm bent of hulp nodig hebt, dan is dat je eigen schuld en je zal je zelf moeten zien te redden in wat inmiddels de participatiesamenleving is gaan heten.

Strörmann: 'En de stad Rotterdam loopt al jarenlang voorop in deze kijk op de samenleving. De stad is de bedenker van het begrip 'verplicht vrijwilligerswerk doen voor je uitkering'.' Hoongegrinnik klinkt op uit de zaal. 'Verplicht vrijwilligerswerk, hoe verzin je het...?'

Toch gaat de discussie in Belgie over welzijn en uitkeringen inmiddels ook de Nederlandse verkeerde kant op. De Gentenaren kunnen hun demonstratieborden uit het vet halen.

De Gentenaren gingen hierna nog op bezoek bij de Leeszaal.