Rotterdam

Wie wil dat niet? Vier keer per week een lekkere, vers bereide warme lunch tussen de middag? Bij de openbare basisschool Bloemhof stonden ouders en kinderen niet meteen te trappelen, maar inmiddels draait de schoolkeuken op volle toeren. De SP-fractie nam een kijkje en sprak met schooldirecteur Wim Pak, kok Ralf Meijaard en docent filosofie Aetzel Griffioen.

Als we binnenkomen om 11.00 uur is de keuken al vol aan de gang. 'Het begint hier allemaal, 'zo vertelt kok Ralf Meijaard tussen het gerinkel van de potten en het bestek door, 'om acht uur 's morgens. Dan komen de eerste stagiaires van het ROC binnen om brood te bakken en groente te snijden.' De leerlingen van niveau 1 en 2 worden begeleid door een aantal ouders van de kinderen op school, die daarvoor een aparte cursus hebben gevolgd. Het wordt nog even aanpoten om straks de ruim honderd kinderen van eten te voorzien, dus neemt directeur Wim Pak het gesprek over.

In gesprek met kok Ralf Meijaard

Moet je de zorg van ouders overnemen?
De schoolkeuken en de bijbehorende moestuin zijn onderdelen van het programma Fysieke Integriteit dat op het Bloemhof sinds een aantal jaren draait. Judo, projectweken rondom een bepaald thema en lessen filosofie maken het program compleet. Het idee erachter is dat een kind meer kan leren dan alleen de cognitieve vakken. Sociaal-emotionele en fysiek gezonde groei zijn minstens even belangrijk. Pak: “Voorheen was de school hoofdzakelijk bezig met het aanleren van taal en rekenen, ook belangrijk, maar als je taal niet kan toepassen bijvoorbeeld omdat je belevingswereld maar vier straten groot is, dan schieten die lessen zijn doel voorbij.”

Vraag is natuurlijk of je de zorg voor een goede, voedzame, gezonde maaltijd uit handen van de ouders moet nemen. Pak vindt in dit geval van wel. 'Sommige ouders hebben echt gebrek aan geld voor gezond eten, anderen maken bij het uitgeven van het geld de verkeerde keuzes en dan is er nog een groep die gewoon geen idee heeft wat gezond eten inhoudt. Maar daar zouden kinderen niet de dupe van moeten worden.”

Wim Pak

Door het betrekken van de ouders, het inschakelen van de ROC's en de moestuintjes, die behalve bij de school op nog twee plaatsen in de wijk liggen, wil Pak het project breder laten zijn dan alleen de school. “Het zou toch mooi zijn als onze leerlingen doorstromen naar MBO en HBO en dan later weer komen werken in de wijk, of zelfs op deze school.”

Uitbreiden
De ingrediënten van de maaltijden komen grootdeels uit eigen moes- en kruidentuin, die wordt onderhouden door de leerlingen van groep 6 en 7. Andere spullen komen niet alleen van de markt, maar ook van een aantal bedrijven die het project van de school sympathiek en nuttig vinden. Vestia en het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam zorgden voor de keuken en de eetzaal. De vraag is dus hoe eenvoudig of niet het zou zijn om dit project uit te breiden naar andere scholen in de stad, iets waar de SP voorstander van is. Bedrijven en woningcorporaties moeten hierbij zeker betrokken worden, maar de gemeente zou een vangnet moeten bieden, zeker in de opstartfase. SP-raadslid Josine Strörmann: “Bovendien moet je ook slim kijken of scholen hiervoor bijvoorbeeld de keukens van bejaardenhuizen en speeltuinverenigingen zouden kunnen gebruiken.” Pak raadt een aantal voorbeeldprojecten uit Parijs en Finland aan.

Begrip voor elkaar aanleren
Via stichting Vakmanstad geeft Aetzel Griffioen lessen filosofie aan de groepen 6, 7 en 8 en coördineert hij de verschillende projecten die vallen onder Fysieke Integriteit. Hij is enthousiast. “Alles kan aan bod komen, van halal/haram tot dood, van verliefd zijn tot oerknal. De kleintjes willen in het begin nog ruzie&euuml;n, maar naarmate ze ouder worden, zie je dat ze steeds beter naar elkaar luisteren en zich beter leren verplaatsen in het standpunt van de ander.” Doordat er verschillende vakken worden gegeven, kunnen kinderen hun verschillende talenten ontwikkelen. Pak: “Zo is de snelste rekenaar of lezer niet automatisch de bink van de klas, omdat een ander heel goed is in judo of in discussiëren.”

In de eetzaal is het rumoerig maar gezellig

Intussen is het in de eetzaal een lawaai vanjewelste. Gezellig lawaai van kinderen die aan lange tafels samen de lunch verorberen: versgebakken brood, tomatensoep en groentesalade. De ouders houden toezicht, de oudste kinderen helpen de jongste. De sfeer is rumoerig maar gemoedelijk. De kinderen moesten in het begin erg wennen aan alle vreemde smaken die ze op hun bordje kregen maar het leegeten ervan gaat steeds beter. Over smaak valt te twisten, taal en rekenen zijn belangrijk, maar ook eten moet je leren...

Na afloop leidt Aetzel Griffioen ons rond in de buurtkruidentuin

Lees meer over het project Fysieke Integriteit