Rotterdam

SP-lijsttrekker Leo de Kleijn legt op www.nu.nl uit waarom het niet goed is als de politieke strijd in Rotterdam alleen gaat tussen de PvdA en Leefbaar Rotterdam. "Dat trucje moet een keer uitgewerkt zijn."

Lees het bericht hieronder.

Sinds de Fortuyn-aardschok van 2002 wordt de Rotterdamse gemeentepolitiek gedomineerd door Leefbaar Rotterdam en de PvdA. De twee partijen zijn samen zo groot dat er in de raad nauwelijks plek is voor middelgrote andere partijen. Samen regeren is volstrekt onbespreekbaar. Volgens De Kleijn is er echter sprake van een toneelstuk waar de kiezers nu al twee keer zijn ingetuind. “Al acht jaar houden ze de illusie overeind dat ze zoveel verschillen. In de praktijk zien hun programma's er voor negentig procent hetzelfde uit. Het plan van de PvdA om de veiligheid te verbeteren is net zo repressief als dat van Leefbaar Rotterdam. En toen PvdA-wethouder Schrijer begon over werkloosheidsvrije wijken was Leefbaar-voorman Marco Pastors de eerste om te zeggen dat dat zijn plan was.”

Schrijer laat juist geen mogelijkheid onbenut om te zeggen dat de partij van Pastors zo op die van Wilders lijkt.

“Inderdaad. Maar het programma van Leefbaar is niet het programma van de PVV. In het verkiezingsprogramma van Wilders kwam drie keer per bladzijde de woorden islam en moslims voor. In die van Leefbaar niet een keer.”
“Zowel de PvdA als Leefbaar Rotterdam hebben een sociaaleconomisch rechts programma.”

Is het frustrerend dat het steeds tussen hun gaat?

“Dat krijgen ze niet nog een keer voor elkaar. Je kunt niet drie keer achter elkaar hetzelfde trucje uithalen. Daar ben ik heilig van overtuigd.”

De grote steden krijgen vermoedelijk minder te besteden door bezuinigingen vanuit de rijksoverheid. Hoe gaan jullie daarmee om?

“Daar moeten we ons niet zomaar bij neerleggen. De gemeente zou hier keihard tegenin moeten gaan en Rotterdammers hierbij betrekken. Desnoods moeten we burgerlijk ongehoorzaam zijn en samen met andere steden naar het Malieveld om te protesteren.”

Dat wordt een vol Malieveld dan.

“Dat zou weleens goed zijn. We hebben een duidelijke eis naar de regering. Als u miljarden nodig heeft om banken te redden gaat u dat maar ergens anders halen. Niet bij ons.”
“Het onderwijs, de zorg en allerlei sociale voorzieningen liggen vooral op het bordje van de gemeente. Die staan door de bezuinigingen onder druk. Ook moeten we ons niet neerleggen bij de 40 miljoen die op de politie bezuinigd gaat worden.”

Daar zijn jullie het dus wel met de PvdA en Leefbaar Rotterdam eens.

“Nou, niet helemaal. Leefbaar Rotterdam zegt dat we die 40 miljoen ook uit het gemeentefonds kunnen halen. Terwijl ik vind dat de politie een verantwoordelijkheid is van het Rijk.”

Als er toch bezuinigd moet worden. Waar zou dat dan op moeten gebeuren?

“Er kan een stofkam door de gemeentelijke organisatie met zijn dure externe deskundigen. Ook moeten we stoppen met het financieel uitleggen van de rode loper voor bedrijven.”
“Als je de OZB eerlijker verdeelt kun je er voor zorgen dat bedrijven en mensen met een duur huis meer moeten gaan betalen. Je kunt dan zelf een lastenverlichting doorvoeren van 150 euro per jaar per huishouden voor gewone Rotterdammers.”

Omschrijf de 'gewone' Rotterdammer.

“Dat is zo'n 70 of 80 procent van de Rotterdammers die modaal verdienen of daaronder. We hebben niks tegen rijke Rotterdammers, maar je moet wel eerlijk zijn. Mensen die het meest te makken hebben moeten de zwaarste lasten dragen.”

De crisis is ook aan Rotterdam niet voorbij gegaan. Toch valt de werkloosheid nog mee. Doet Schrijer dat dan wel goed?

“Zeker niet. Schrijer goochelt met cijfers. Het CBS spreekt van een werkloosheid van 5,8 procent, UWV 9 procent. Maar dat zijn geen werklozen, maar mensen die een uitkering krijgen. Maar als je nog geen 27 bent heb je helemaal geen recht op een uitkering. Die komen er dus nog bij. Uiteindelijk kom je gewoon dik boven de 10 procent uit.”

Maar Schrijer krijgt ze wel actief.

“Dat is een mythe. Hij laat mensen gedwongen vrijwilligerswerk doen. Ik wil niet dat mijn vader door zo'n ongemotiveerde vrijwilliger bezocht en verzorgd wordt.”
“Dergelijke participatiebanen bieden geen perspectief en leveren slechts draaideurwerklozen op. Als overheid moet je de vaste werkgelegenheid uitbreiden, zodat werken echt loont.”

Waar denkt u dan aan?

“Onderwijsassistenten, conciërges op scholen, toezichthouders bij speeltuinen. Dat is allemaal nuttig werk dat nu blijft liggen. Tegelijkertijd moeten deze mensen ook de mogelijkheid krijgen zich te ontwikkelen, zodat ze kunnen doorgroeien.”
“Ook moet je meer investeren in de wijkeconomie. Vroeger zat op elke straathoek een bedrijfje, maar nu zijn de fietsenmakers en ambachtelijke bedrijfjes uit de wijken verdwenen. Deze zaakjes verhogen de levendigheid. En daarnaast zijn ze ook goed voor de werkgelegenheid.”