Rotterdam

Elke eerste zondag van de maand komt een groep mensen bijeen aan de poort van uitzetcentrum Zestienhoven. Met sprekers en muziek willen ze de mensen die binnen op hun uitzetting wachten een hart onder de riem steken: zij staan er niet alleen voor, niet iedereen is het eens met de onmenselijke omstandigheden waaronder ze gevangen worden gehouden.
Hieronder een verslag van een van de bezoekers van de wake, Charlotte van Baaren.

Voor de 43ste keer vormden deze keer een kleine vijftig mensen, bijgelicht door fakkels, een kring op het grasveld bij uitzetcentrum Zestienhoven om hun afkeer van het Nederlandse vreemdelingenbeleid te tonen. Kou en wind trotserend (gelukkig geen regen) werd ook deze keer geluisterd naar een spreker die de gevolgen van dit mensonterende beleid in de praktijk van alle dag meemaakt. Dit keer was het de beurt aan straatdokter Frans Sikken.

De nood, zowel fysiek als ook psychisch, is vaak hoog bij deze groep vreemdelingen in de detentiecentra maar vooral ook onder de zogenaamde 'geklinkerden': mensen die zonder papieren na verloop van tijd weer buiten op de stoep van Zestienhoven worden gezet omdat het land van herkomst niet wil meewerken aan hun terugkeer. Met de straatdokters wordt geprobeerd deze mensen van noodzakelijke zorg te voorzien. Dit ondanks de koppelingswet waardoor mensen zonder papieren en burgerservicenummers geen toegang krijgen tot een verzekering en dus zeer moeilijk tot noodzakelijke zorg. Met een aantal Rotterdamse ziekenhuizen zijn inmiddels afspraken gemaakt dat zij patiënten toch helpen, waartoe hun medische code hen ook verplicht. Een fonds vanuit de overheid garandeert dat een deel van de kosten die gemaakt worden ten behoeve van deze ‘dubieuze debiteuren’ worden vergoed aan de ziekenhuizen.

Daarnaast vertelde een medewerkster van het Institute of Social Studies (ISS) dat zij met een aantal buitenlandse studenten het vreemdelingenbeleid van en de mensenrechtensituatie in Nederland bestudeerde.

Bovendien waren twee leden van de bezoekgroep sinds lange tijd in gewijzigde vorm en onder auspiciën van Exodus weer toegelaten tot het UZC. Om daar nog steeds dezelfde situatie aan te treffen van mensen in onzekerheid en angst, zoals ook een gezin met drie kinderen.

Tot slot werden na het steken van de bloemen in het hek en ronddelen van de traditionele bitterkoekjes, in stilte de slachtoffers herdacht. Mensen die het verwezenlijken van hun droom, een nieuw leven in het 'vrije westen', met verstikking of verdrinking hebben moeten bekopen.

Natuurlijk gaan we het nieuwe jaar 2009 goed beginnen door op zondag 4 januari om 19.00 uur deel te nemen aan de wake. Niet om de gluhwein die dan geschonken wordt, maar eenvoudigweg om een statement te maken en zowel in het UZC als daarbuiten te laten merken dat niet heel Nederland dit inhumane vreemdelingenbeleid omarmt.

Het uitzetcentrum Zestienhoven is bereikbaar met bus 33 en is gelegen op Airportbaan 18 (aan de rechterkant van de toegangsweg naar de terminals).

De SP Rotterdam vroeg eerder om de omstandigheden in UZC Zestienhoven te verbeteren