Rotterdam

Uitgangspunt bij de vernieuwing van Vreewijk is niet langer "sloop tenzij", maar "behoud tenzij". Wethouder Karakus, die in oktober vorig jaar nog enthousiast reageerde op de sloopplannen van Com.wonen, liet dat afgelopen vrijdag weten. Com.wonen wil 1400 woningen in het tuindorp slopen ten behoeve van dure en middeldure koopwoningen. Dat plan is nu van de baan. Een mooi eerste succes voor de bewoners van Vreewijk die de afgelopen twee jaar actie voerden tegen de sloop. Maar wat het 'compromis' van Karakus precies inhoudt is nog lang niet duidelijk. De spandoeken, "slopen is bezopen" affiches en "Vreetje" posters blijven ook de komende tijd op zijn plaats in de wijk.

De SP vindt dat bij de aanpak van Vreewijk renovatie en restauratie het uitgangspunt moet zijn. Dat moet gelden voor alle woningen die duurzaam opgeknapt kúnnen worden. Bewoners die dat willen moeten na de renovatie het recht hebben om terug te keren in hun eigen huis, tegen een voor hen betaalbare huur.

Karakus baseert zijn "compromis" op het TNO onderzoek naar de bouwtechnische staat van de woningen en een rapport van Nijl-architecten naar de cultuurhistorische waarde van het tuindorp. Toch leveren die onderzoeken maar weinig nieuws op. Feitelijk is het dan ook veel meer het verzet van bewoners, en de politieke druk van onder meer de SP, die zowel de wethouder als Com.wonen dwong tot inbinden.

Het TNO onderzoek zegt niet meer of minder dan dat een fors aantal woningen in Vreewijk toe zijn aan een nieuwe opknapbeurt, waarbij wellicht ook funderingsherstel nodig is. Dat wisten we eigenlijk al en is ook niet vreemd als je bedenkt dat de vorige renovatieronde alweer zo'n dertig jaar geleden is. Of Vreewijk een opknapbeurt nodig had was de afgelopen tijd niet de inzet van meningsverschillen tussen (deel)gemeente, Com.wonen en bewoners. De vraag was of een groot deel van het tuindorp afgebroken zou moeten worden ten behoeve van duurdere woningen.

Dat conflict over het behoud van sociale woningbouw voor de bewoners van Vreewijk is met het plan van Karakus nog lang niet opgelost. Com.wonen heeft steeds gezegd dat ze niet bereid is om een volgende renovatie van de wijk te financieren. Met dit politieke compromis stelt de corporatie dat ze er alleen in zal meegaan als de gemeente en het rijk bereid zijn een fors deel van de kosten te betalen. Maar wat als Karakus, Vogelaar en Plasterk niet met voldoende euro's over de brug komen?

Bovendien is het nog zeer de vraag hoe de werkelijke vernieuwing van Vreewijk aangepakt zal worden. Wie en wat gaan bepalen of een blok gerenoveerd of gesloopt gaat worden? Zijn dat - zoals Karakus stelt - vooral financiele en 'volkshuisvestelijkele' overwegingen? Met dat laatste bedoelt hij dat zijn eigen visie om meer dure woningen in Vreewijk te realiseren, toch uitgevoerd zal moeten worden. Of wordt het principe "behoud, tenzij" ook echt in de praktijk gebracht voor alle woningen? En krijgen bewoners ook daadwerkelijke zeggenschap over wat er met hun woning en hun wijk gebeurt?

De SP zal niet akkoord gaan met de wijkvisie voordat duidelijk is hoe de aanpak van Vreewijk in de praktijk gestalte zal krijgen. Behoud van sociale woningbouw, het unieke cultuur-historische karakter van het tuindorp en zeggenschap van bewoners over de plannen zal voor de SP daarbij de leidraad zijn.

Weblog SP raadslid Leo de Kleijn: Com.wonen en Karakus gaan een eerste stukje door de knieën