Rotterdam

Er is veel te doen rondom huisvesting, in Rotterdam, maar ook landelijk. Vogelaars prachtwijken, wijken die op de nominatie voor sloop staan, lange wachtlijsten en starters voor wie de woningmarkt op slot zit. En waarom steunt de overheid eigen-woningbezitters veel meer dan huurders? De wetgeving rondom huisvesting is ingewikkeld, dus voor geinteresseerden in huisvesting organiseert de SP-Rotterdam een lezing-/debatserie over huisvestingsbeleid in Rotterdam, de regio en Nederland. Afgelopen maandag was de aftrap: landelijk huisvestingsbeleid door de eeuwen heen en de Rotterdamse visie op de stad.

De serie vindt plaats op een bijzondere locatie: Dek 22 aan de Willem Buytewechstraat. Een pand dat lang leegstond. Een aantal mensen vond dat jammer en claimde het om er laagdrempelige activiteiten te organiseren. Zo doet het pand dienst als galerie en er worden workshops op artistiek gebied gegeven. Er zijn plannen voor een houtwerkplaats en oefenruimtes voor bandjes.

Leo de Kleijn trapte de lezingen-/debatserie af met een overzicht van het huisvesingsbeleid vanaf 1900. Veel mensen woonden toen in armoedige omstandigheden. Na de woningwet uit 1901 groeide het aantal woningbouwverinigingen gestaag. Van enkelen in het begin tot bijna duizend op het hoogtepunt in 1990. Deze verenigingen, met de huurders als leden, hadden tot taak te zorgen voor betaalbare woningen voor iedereen.

Sloop is van alle tijden. Maar daar waar bij de grote stadsvernieuwing in de jaren tachtig nog werd teruggebouwd voor de buurt, opgebouwd voor de oorspronkelijke bewoners, op dit moment moeten op grote schaal betaalbare woningen plaatsmaken voor dure en middeldure (koop)wonigen.

In 1995 worden de woningcorporaties zelfstandig onder de bruteringsoperatie van Heerma: de overheid trekt de handen van de volkshuisvesting af en de corporaties moeten bij hun beleid meer rekening houden met 'de Markt'. De meerderheid gaat zich opstellen als projectontwikkelaar. Huurders worden woonconsumenten. Op plaatsen waar duurdere woningen meer kunnen opleveren, worden goedkope gesloopt en dure huizen neergezet. Van de nieuwbouw valt steeds een lager percentage in de categorie 'sociale woning'.
En intussen zijn mensen steeds meer kwijt aan 'wonen'. Van 15 procent van het inkomen in 1986 tot 37 procent in 2006,

Het Rotterdams stadsbestuur kiest de kant van de woningbouwcorporaties in plaats van die van de huurder. Delen van de stad worden gesloopt om plaats te maken voor duurdere nieuwbouw. De bedoeling is dat onze randgemeentes een deel van de (armere) Rotterdammers gaan huisvesten, maar die lijken daar niet altijd op te zitten wachten. Streven is om binnen de stadsgrenzen het aandeel betaalbare woningen terug te brengen tot maar 20 procent.

Hoe meer De Kleijn aanstipte, hoe meer vragen er kwamen vanuit de zaal. Zoals hoe zit de 'koopgarantie' nu eigenlijk in elkaar, werkt het en zorgen kopers eigenlijk beter voor een huis dan huurders? Wat houdt nu precies 'het pact op Zuid' in en wat is het verschil met de 'Vogelaarwijken'? Een boel van de vragen zullen in de volgende afleveringen uitgebreider aan de orde komen.

Die afleveringen kunt u nog bijwonen: ze vinden plaats op maandag 3 maart en maandag 17 maart.

maandag 3 maart: Wet- en regelgeving als het gaat om huren en kopen. Waarom huren of kopen? Huurtoeslag versus hypotheekrenteaftrek. Met vertegenwoordigers van de Woonbond en Vereniging Eigen Huis

maandag 17 maart: Geschiedenis van de sociale huisvesting, verschillende vormen van wijkaanpak en de positie van de woningbouwcorporaties. Met onder andere SP Tweede-Kamerlid Paulus Jansen.

Alle avonden zijn in Dek 22, Willem Buytewechstraat 22 in Rotterdam en beginnen om 20.00 uur. We hebben graag dat u zich tevoren aanmeldt. Dat kan bij Oane Sikkema: 06 53 84 59 26 of osikkema@sp.nl