Rotterdam

In Rotterdam wonen mensen uit alle hoeken van Nederland en uit alle windstreken van de wereld. Rotterdam heeft de kleurrijkste en jongste bevolking van Nederland. Volgens sommige politici is dat een probleem: volgens de SP niet. We moeten geen problemen maken die er niet zijn, maar de échte problemen bespreken en zorgen voor eerlijke kansen voor iedereen. Het is niet erg dat mensen verschillend zijn: iedereen is gevormd door waar hij of zij vandaan komt en door wat iemand heeft meegemaakt. Die diversiteit kan juist een verrijking van de stad zijn.

Polarisatie in het publieke debat – bijvoorbeeld tussen moslims en niet-moslims – leidt tot intolerantie en discriminatie. Integratie wordt te vaak uitsluitend nog bezien vanuit cultuur en religie. Discussies zijn de afgelopen jaren te vaak gegaan over zaken die niets te maken hebben met de echte problemen van de Rotterdammers: armoede, werkloosheid, segregatie en taalachterstand. Dát zijn de problemen waar de SP het over wil hebben. De SP wil een stad waar iedereen een opleiding kan volgen of werk kan vinden, iedereen goed Nederlands kan leren en waar iedereen in goede huizen in gemengde wijken kan wonen.

Iedereen moet de mogelijkheid krijgen om de Nederlandse taal te leren. Zodra er voldoende mogelijkheden zijn wordt iedereen wat de SP betreft ook geacht daaraan deel te nemen. Ook oudere migranten wordt – op vrijwillige basis – taalles aangeboden. Op dit moment kent de inburgering in Rotterdam nog veel problemen. Iedereen krijgt min of meer dezelfde cursus, ongeacht het opleidingsniveau of hoe lang men al in Nederland is. Er is nauwelijks maatwerk. Inburgeren heeft op deze manier weinig zin. Mensen die zo’n cursus gedaan hebben willen vaak meer leren. Het is meestal niet mogelijk vlakbij huis of werk in te burgeren.

Hoe kan het beter?

• Rotterdammers van allerlei afkomst en status moeten niet langs elkaar leven, maar elkaar tegenkomen. We willen gemengde scholen en gemengde wijken. (Zie Onderwijs en Huisvesting).
• Tijdens de inburgering moeten nieuwkomers wegwijs worden in onze maatschappij en het begin van de taal leren. Na de eerste inburgering moet het mogelijk zijn om op een laagdrempelige en goedkope manier je verder in het Nederlands te bekwamen.
• Inburgeringsonderwijs moet plaatsvinden onder verantwoordelijkheid van goed gekwalificeerde en uitgeruste non-profit-onderwijsinstellingen, die kunnen zorgen voor continuïteit en een passend onderwijsaanbod. We dringen er landelijk op aan de vermarkting van de inburgering terug te draaien en stoppen indien mogelijk vast zelf met aanbesteden.
• Er moet veel meer maatwerk komen voor inburgeraars. De kwaliteit van de cursussen moet drastisch omhoog en er moeten meer mogelijkheden voor verdieping zijn na de basiscursus. Taalcursussen moeten zo laagdrempelig mogelijk in de wijk worden aangeboden, bijvoorbeeld in scholen of buurthuizen waar ook goede kinderopvang beschikbaar is. Die cursussen kunnen formeel onderdeel worden van de inburgering.
• Als oudkomers moeten inburgeren, hebben ze recht op een cursus die aangepast is aan hun leeftijd, opleiding en leefomstandigheden. De inburgeraar weet zelf vaak het beste wat hij nodig heeft. Begeleid mensen naar verdere (taal)scholing, werk of vrijwilligerswerk.
• De gemeente organiseert voldoende humane opvang, zorg en onderwijs voor mensen zonder verblijfspapieren, samen met religieuze en vluchtelingenorganisaties. Het uitzetcentrum op Zestienhoven wordt gesloten.
• Een internationale gemeente kijkt ook naar de problemen over de grens. Rotterdam zou een initiatief moeten starten om contacten te leggen met en hulp te bieden in de Gazastrook. Tegelijkertijd is er alle reden om de kosten en opbrengsten van de bestaande 30(!) stedenbanden van Rotterdam kritisch te bezien. De gemeente doet geen zaken met bedrijven, organisaties of overheden die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of goederen produceren onder onmenselijke arbeidsvoorwaarden.
• Als symbool van een gedeeld verleden en als protest tegen moderne vormen van slavernij komt er een slavernijmonument in Rotterdam. Op Rotterdamse scholen moeten kinderen op een eerlijke manier kennis kunnen nemen van de slavernijgeschiedenis.

Emancipatie

De emancipatie van mensen die gediscrimineerd en achtergesteld worden verdient veel aandacht. Allochtonen, juist ook jongeren, worden vaak gediscrimineerd op de arbeidsmarkt of aan de deur van een discotheek. Rotterdamse vrouwen zijn te vaak het slachtoffer van huiselijk geweld en seksuele intimidatie. Homoseksuele mannen en lesbische vrouwen hebben te maken met homofobie, pesterijen en geweld op school en op het werk.

Hoe kan het beter?

• Racisme en discriminatie zijn onacceptabel en verboden. Wij moedigen mensen aan een klacht in te dienen bij Radar of aangifte te doen bij de politie.
• Arbeidsdiscriminatie – in het bijzonder van jongeren en mensen met een beperking – pakken we aan: met weerbaarheidstrainingen, door Rotterdamse bedrijven op diversiteit door te lichten en geen overheidsopdrachten te geven aan bedrijven met onvoldoende diversiteit.
• Projecten, verenigingen, zelforganisaties en buurtinitiatieven die emancipatie en participatie bevorderen verdienen steun van de gemeente. Laagdrempelige wijkprojecten, vrouwenstudio’s en een project als het Leer- en Ontmoetingsproject voor Vrouwen moeten op elke straathoek te vinden zijn.
• We gaan de strijd voor homo- emancipatie in de stad aan, samen met Apollo, COC en andere organisaties. Op alle Rotterdamse scholen moeten er lessen over seksuele diversiteit komen.
• We gaan door met de aanpak van illegale prostitutie en vrouwenhandel, eerwraak, meisjesbesnijdenis en huwelijksdwang.
• Tienermoeders verdienen een aparte aanpak. Er moet voldoende opvang en hulp zijn bij het krijgen van een inkomen, opleiding en kinderopvang.

<-- Vorige | Overzicht | Volgende -->