Rotterdam

In 2009 was Rotterdam Jongerenhoofdstad van Europa. Veel jongeren hebben daar weinig van gemerkt. De SP hoopt dat het jongerenjaar leidt tot een andere blik van politici en beleidsmakers op jongeren in onze stad. Het is beter goedwillende jongeren aan te moedigen om Rotterdam als hún stad te zien, dan ze weg te pesten met bijvoorbeeld samenscholingsverboden en mosquito’s. De SP vindt dat, in de jongste stad van Nederland, jongeren de ruimte moeten krijgen om mee te doen en mee te beslissen in hun stad.

Jongeren zijn de toekomst van Rotterdam. Rotterdam is de jongste stad van Nederland en telt ruim 178.000 inwoners onder de 25 jaar. Jongeren moeten zich welkom voelen, de ruimte krijgen om zich te ontwikkelen, voorzieningen in de wijk hebben, goede kans op succes in onderwijs en werk hebben en een eigen kamer of huis in de stad. Veel jongeren willen ook graag betrokken zijn bij de stad en nadenken over de toekomst daarvan.

Terwijl veel politici de mond vol hebben van ruimte voor jongeren in onze stad, is de realiteit op straat vaak anders. Met bijvoorbeeld de mosquito, een apparaat dat een irritante hoge zoemtoon verspreidt die alleen jongeren kunnen horen, worden ook goedwillende jongeren uit hun eigen wijk verjaagd. Buurthuizen en jongerencentra zijn door bezuinigingen nauwelijks open. De uitbreiding van het jongerenwerk de afgelopen jaren was een druppel op de gloeiende plaat: Rotterdam heeft slechts één jongerenwerker per 670 jongeren. Op een gemeentebegroting van ruim vier miljard euro gaat er slechts zo’n 11,5 miljoen euro per jaar naar jongerenwerk en jongerenvoorzieningen. Dat bedrag moet drastisch omhoog.

‘Jongeren de ruimte geven’ is niet hetzelfde als de ogen sluiten voor overlast en onveiligheid. Waar jongeren de fout in gaan, moeten ze worden aangepakt. Gemeente en politie moeten gericht optreden tegen jongeren die overlast veroorzaken en crimineel gedrag vertonen, zonder daarbij jongeren te treffen die niets verkeerd doen. Vaak is het beter om te voorkómen dat jongeren in de problemen raken: door betere opvoedingsondersteuning, individuele begeleiding op kleinschalige middelbare scholen, en betere opvangvoorzieningen voor jongeren.

De politiek praat veel óver jongeren en weinig mét jongeren. Rotterdam heeft door de jaren heen veel structuren opgetuigd om jongeren althans in naam invloed te geven op hun wijk en stad: de Rotterdamse Jongerenraad, B&W Next, de Young EDBR, enzovoort. De praktijk is echter vaak dat er veel geld naar een beperkte elite van jongeren gaat, maar dat het niet leidt tot werkelijk meer zeggenschap voor gewone Rotterdamse jongeren. De SP wil ervoor zorgen dat iedere jongere, ongeacht zijn achtergrond of opleidingsniveau, daadwerkelijk kan meebeslissen over zijn of haar stad en kan meedoen in Rotterdam.

Hoe kan het beter?

• Voor jongeren moet niet slechts één jaar, maar permanent aandacht zijn. Bij ieder besluit moet de gemeente kijken hoe dat uitpakt voor jongeren en of jongeren erover zouden moeten meebeslissen.
• Alle gemeentelijk veiligheidsbeleid dat (deels) gericht is tegen jongeren wordt opnieuw bekeken op effectiviteit en op de vraag of niet vooral goedwillende jongeren worden getroffen. De 35 mosquito’s in Rotterdam – symptomatisch voor een failliet jongerenbeleid – worden onmiddellijk uitgezet en verwijderd.
• In iedere buurt moeten voorzieningen voor jongeren zijn, zoals jongerencentra en hangplekken, die open zijn wanneer jongeren daar behoefte aan hebben. Jongeren krijgen zelf zeggenschap over inrichting van dergelijke plekken.
• Het jongerenwerk wordt flink uitgebreid: het huidige aantal jongerenwerkers dient minimaal te worden verdubbeld, waarbij meer aandacht moet zijn voor ambulant jongerenwerk. In het jongerenwerk en in het aanspreken van andere jongeren op hun gedrag geven we ook jongeren zélf een rol.
• Voorzieningen in de wijken voor jongere kinderen zoals TOS en Duimdrop worden in ere hersteld, inclusief fatsoenlijk betaald personeel. Iedere Rotterdamse wijk zou een kindvriendelijke wijk moeten zijn, onder andere door drie procent van de ruimte per woonwijk voor speelruimte te reserveren.
• Het groeiende tekort aan betaalbare woningen in Rotterdam raakt in het bijzonder jongeren, die steeds vaker langer bij hun ouders blijven omdat ze niet op zichzelf kunnen gaan wonen. We gaan daarom weer voldoende betaalbare starterswoningen bouwen. Corporaties dienen meer bij te dragen aan het creëren van voldoende betaalbaar kameraanbod voor studenten. Huisjesmelkers worden aangepakt. (zie ook Huisvesting)
• Jongeren die werkloos raken jagen we niet met een schoffel het park in, maar we helpen jongeren éérst en vooral daadwerkelijk een nuttige opleiding of baan te vinden. Daarnaast investeren we in nuttig (permanent en vakantie-)werk voor jongeren in hun eigen wijk.
• Jongeren die in de problemen dreigen te raken worden zoveel mogelijk begeleid met kleinschalig onderwijs en door één persoon die regelmatig contact heeft met de jongere. We blijven investeren in opvoedingsondersteuning en -begeleiding en reageren snel en adequaat op schoolverzuim of -verlaten. (zie ook Onderwijs)
• We besteden veel aandacht aan ’first offenders’: jonge – soms zeer jonge – mensen die voor het eerst een misdrijf begaan. Zo voorkomen we dat jongeren verder afglijden.
• De participatie van jongeren in beslissingen wordt verbeterd. We zetten vertegenwoordigingen van jongeren per wijk op, en geven die zelf een budget om de voorzieningen voor jongeren in de wijk te verbeteren. Ook over hun school en opleiding krijgen jongeren meer te zeggen. Jongeren moeten ook meer betrokken worden bij de toekomst van de stad als geheel. We investeren in positief contact tussen jongeren en de overheid, bijvoorbeeld door middel van een gemeentelijke bijdrage aan onderwijs over burgerschap en samenleven in Rotterdam.
• We geven iedere jongere de kans te genieten van de rijkdom van de grote stad. Iedere Rotterdamse jongere die 18 wordt, krijgt weer een gratis Rotterdampas. Door de gemeente gesubsidieerde evenementen, musea en het openbaar vervoer zijn zoveel mogelijk gratis voor jongeren.
• We bestrijden discriminatie van jongeren in alle vormen. We investeren nu écht in maatregelen om discriminatie in het uitgaansleven uit te bannen, en controleren daar als gemeente streng op. We bekijken wat de gemeente aan discriminatie op de arbeidsmarkt. We moedigen jongeren aan discriminatie te melden bij instanties als Radar.

<-- Vorige | Overzicht | Volgende -->