Verkiezingsprogramma
Zorg en welzijn
Bij de zorg in Rotterdam moet het gaan om de zorg en niet om het budget. Van thuiszorg tot psychische hulp, van ouderenzorg tot prenatale zorg: we moeten investeren in kwaliteit en af van concurrentie. De SP wil zorg dichtbij en toegankelijk voor iedereen organiseren. Dat kan als we de mensen die zorg verlenen en de mensen voor wie zij zorgen centraal stellen.
Met structureel budget voor bewonersinitiatieven, professionele opbouwwerkers, meer groen en ondersteuning van vrijwilligers kun je ervoor zorgen dat Rotterdammers zich weer thuis voelen in de wijk waar ze wonen. Dit betekend ook flink investeren in speeltuinen, urban sports & culture en ontmoetingsplekken in de wijk.
Het roer moet radicaal om in de WMO en het Welzijn. We stoppen zo snel mogelijk met de concurrentie en de aanbestedingen. Voor de huishoudelijke zorg willen we zo snel mogelijk naar een stedelijke thuiszorgorganisatie, georganiseerd volgens de principes van Buurtzorg.
Geld voor de uitvoering van de WMO, inclusief eigen bijdragen, moet uitsluitend daarvoor gebruikt worden. De decentralisatie van huishoudelijke zorg, dagbesteding en begeleiding is gepaard gegaan met forse bezuinigingen. Wat nodig is voor goede zorg dichtbij: dat moet uitgangspunt zijn van het jaarlijkse gemeentelijke budget.
Geld voor zorg geven we uit aan zorg en niet aan te veel managers.
Het is fijn voor de meeste mensen om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen. Dat is ook goedkoper dan wonen in een instelling. Daarom investeren we in alle zorg rond huis zoals thuiszorg, dagbesteding en woonaanpassingen. Dat levert meer welzijn en minder kosten op.
We gaan voor kwaliteit, en dus voor werken met gekwalificeerd personeel onder goede arbeidsvoorwaarden. Dat betekent tarieven gebaseerd op cao-lonen (bijvoorbeeld HV-schaal FWG 15 voor huishoudelijke zorg).
In plaats van ‘producten’ (zoals ‘schoon huis’) gaan we uit van de hulpvragers en hun behoeften. Dat betekent meer maatwerk-indicatie (in uren). De huishoudelijk verzorgenden krijgen hun oorspronkelijke taken terug, inclusief signaleren.
De indicatie voor huishoudelijke zorg, begeleiding en hulpmiddelen (inclusief PGB) gebeurt voortaan door wijkverpleegkundigen via keukentafelgesprekken.
Er moet veel meer laagdrempelige onafhankelijke cliëntondersteuning komen. Iedereen moet hulp en ondersteuning kunnen krijgen bij een hulpvraag aan de gemeente. Ook bij het keukentafelgesprek kan iemand ingeschakeld worden.
Zorgvragers moeten de vrije keuze houden tussen zorg in natura en persoonsgebonden budget. Er wordt geen ontmoedigingsbeleid gevoerd voor het aanvragen van een PGB. De vergoeding moet voldoende zijn om gekwalificeerde zorg in te kunnen schakelen.
De eigen bijdrage voor zowel zorg in natura als PGB vervalt voor mensen met een inkomen tot 120 procent van het sociaal minimum; de vermogenstoets vervalt.
Woningaanpassing gaat voor verhuizen, zodat mensen zo lang mogelijk in de eigen wijk kunnen blijven wonen en gebruik kunnen maken van bestaande netwerken.
We verbeteren Vervoer op Maat, zodat mensen niet meer lang hoeven te wachten en de halve stad rondgereden worden. Vervoer op Maat wordt net als het reguliere openbaar vervoer gratis. Voor korte afstanden binnen de eigen wijk blijft de wijkbus een prima oplossing.
Zorggebruikers hebben recht op inspraak over hun voorzieningen. Belangenorganisaties en adviesorganen, zoals de Brede Raad, die zich daarmee bezighouden worden door de gemeente ondersteund.
Rotterdam moet een onafhankelijke inspectie krijgen die toeziet op kwaliteit en veiligheid van de Wmo-zorg en ondersteuning die geleverd wordt door zorgaanbieders die door de gemeente zijn gecontracteerd. De meldpunten Zorg Rotterdam en Jeugdhulp Rotterdam moeten hun signalen hieraan doorgeven.
Mantelzorgers verdienen meer waardering. Er komen meer mogelijkheden voor respijtzorg, mantelzorgers kunnen voor advies en bijstand op maat terecht bij de Mantelzorgkringen. Maak waar nodig aanpassingen in de Participatiewet om de combinatie zorg en uitkering mogelijk te maken.
De wijkteams worden ondergebracht in een onafhankelijke (gemeentelijke) stichting, waar alle werknemers in dienst zijn. Er komt een oproep-pool van mensen die binnen de wijkteams werkzaam zijn. Daarvoor zal extra personeel nodig zijn.
De wijkteams gaan beschikken over 0,7 tot 2 Fte GGZ-deskundigheid, afhankelijk van de wijk. Om zorgmijders en verwarde personen goed te helpen wordt bemoeizorg ingezet.
Om multiproblemen (waaronder verwarde personen) slagvaardig te kunnen oppakken en actief op te zoeken worden weer vormen van casusoverleg georganiseerd tussen wijkteams, woningcorporaties, politie en GGZ. Hierdoor ontstaan ook korte lijnen om elkaar tussendoor direct te kunnen inschakelen. Zoals de vroegere lokale zorgnetwerken. Belangrijk hierbij is dat de nadruk op zorg ligt, zonder veiligheid uit het oog te verliezen.
In het kader van preventie en vroegsignaleren voeren we, in navolging van de wijkpsychiater in West, het principe van psychiatrie als onderdeel van zorg in de wijk voor heel Rotterdam. Sleutelfiguren die in de haarvaten van de wijk zitten en als eerste zien wat mis gaat, hebben korte lijnen met de wijkpsychiater die hierdoor in de voorkant van het proces zit. Deze sleutelfiguren moeten ook melding kunnen doen bij een contactpersoon van het casusoverleg.
Het wijkteam wordt breder toegankelijk, in elk geval ook voor sleutelfiguren en duurzame bewonersinitiatieven of -organisaties die zich met zorg en welzijn in de wijk bezighouden.
De wijkverpleegkundige is de spil in de zorg in de buurt. Er is nauwe samenwerking met onder meer huisartsen, wijkteams, huishoudelijke zorg en overige thuiszorg die onder de zorgverzekeraars valt.
De gemeente streeft naar convenanten met zorgverzekeraars om de thuiszorg (persoonlijke zorg, verpleging en begeleiding) te organiseren volgens het Buurtzorg-concept: zelfsturende professionele teams die bepalen welke zorg nodig is. Ook de huishoudelijke zorg kan daarbij aansluiten.
Plekken voor dagopvang en -besteding voor dementerende ouderen, verstandelijk gehandicapten en mensen met een psychiatrische ziekte blijven behouden. De diverse groepen verdienen professionele, op hun situatie toegespitste hulp en zorg. Experimenten waarbij kwetsbare mensen worden opgenomen in de buurt worden aangemoedigd, mits er voldoende begeleiding is vanuit de instelling.
De Vraagwijzer moet breder toegankelijk worden. Dat betekent meer de buurt in. Hierbij kan aangesloten worden bij bestaande goedlopende laagdrempelige spreekuren in de wijk die worden bemenst door vrijwilligers. Deze vrijwilligers moeten wel professioneel ondersteund door de Vraagwijzer, hier korte lijnen mee hebben en direct kunnen doorverwijzen naar bijvoorbeeld de sociaal raadslieden. Sociaal raadslieden houden regelmatig spreekuur in de wijk. Waar nodig organiseert Vraagwijzer zelf spreekuren in de wijk.
We maken het aanpakken van de sociaal-economische gezondheidsverschillen een belangrijke prioriteit in de zorg en gaan op zoek naar een effectieve aanpak. We zorgen voor meer buitenspeelruimte, meer groen in de wijken, gezonde scholen en meer sportparticipatie. Initiatieven van onderaf worden gestimuleerd.
We investeren in de jeugdgezondheidszorg, stellen een extra contactmoment in voor 16-jarigen en leggen meer huisbezoeken af. We investeren in het programma voor prenatale en preconceptiezorg ‘Hoe word je gezond zwanger’. De babysterfte moet worden teruggebracht.
Het welzijnswerk wordt niet aanbesteed. Opbouwwerk en welzijns-instellingen werken voor de buurt en kunnen hun werk alleen goed doen als ze geworteld zijn in de wijk. Buurtmaatschappelijk werk moet direct bereikbaar zijn voor bewoners of professionals om naar te verwijzen. Buurtbemiddeling moet in elke wijk beschikbaar zijn. Bij welzijn wordt eerst gekeken wat er al aan goede lokale initiatieven in de wijk is.
Actieve bewoners, buurt- en straatgroepen en bewonersorganisaties krijgen volop gelegenheid mee te beslissen over wat er in de Rotterdamse wijken gebeurt. In iedere wijk blijft structureel een budget beschikbaar voor bewonersinitiatieven van onderop, en daarnaast krijgen bewoners zo veel mogelijk zeggenschap over de reguliere budgetten voor investeringen in de wijk, bijvoorbeeld via wijkraden of co-creaties.
Voor een levendige en leefbare wijk zijn bereikbare voorzieningen van groot belang: bibliotheken, leeszalen, oefenruimtes, kunst en cultuur, sport, welzijn en zorg. De wijkactieplannen worden samen met zoveel mogelijk bewoners opgesteld.
Elke wijk heeft ontmoetingsplekken nodig. Bijvoorbeeld huizen van de wijk, huiskamers of een coöperatie van huiskamers die samen het huis van de wijk vormen. We stimuleren eigen beheer van deze plekken met volledige zeggenschap van buurtbewoners en zorgen daarbij voor voldoende ondersteuning om continuïteit en toegankelijkheid voor iedereen te waarborgen.
Gemeentelijke diensten willen we dicht bij de mensen in de wijk aanbieden. Daarbij kunnen ze gebruik maken van allerlei plekken in de wijk. De huizen van de wijk zijn er primair voor de bewoners. Bewonersinitiatieven en -organisaties kunnen gratis gebruik maken van de huizen van de wijk.
Initiatiefrijke groepen in de wijk en initiatieven van onderop krijgen de ruimte, en groepen met minder ervaring en wijken met een zwakkere sociale infrastructuur krijgen voldoende professionele ondersteuning. Dat betekent ook een ander soort professionals en opbouwwerkers, gericht op ondersteuning en facilitering van zelfbeheer en zeggenschap van bewoners, uitgaande van vertrouwen in de capaciteiten van de wijkbewoners. We hebben minder bemoeienis van de overheid nodig, maar meer een overheid die het mogelijk maakt dat bewoners het samen zelf doen.
We stimuleren preventie vanuit positieve aandacht voor de jeugd. Samen met jongeren, ouders en andere betrokkenen worden per wijk jeugdvisies opgesteld voor de langere termijn. Op basis hiervan wordt gekeken welke middelen en activiteiten nodig zijn. Activiteiten voor zowel jongens als meiden zijn belangrijk, waarbij al bij jonge kinderen moet worden gestart. We werken met professionals met empathie en hart voor de jongeren, die vertrouwen kunnen opbouwen en jongeren helpen hun weg te vinden.
Jongeren verdienen een plek in de wijk. Indien mogelijk in het huis van de wijk maar vooral ook via jongerenhuiskamers. Veel kleine overlast is te voorkomen door samen met jongeren een plek in de wijk te vinden waar zij terecht kunnen, die zij zelf kunnen onderhouden.
We zorgen dat voldoende geld beschikbaar is voor Thuis Op Straat en soortgelijke vormen van opbouwwerk. Dat zorgt voor een beter sociaal klimaat op straat en in de wijk.
Urban sports & culture verdienen meer aandacht en officiële erkenning. In de wijken worden plekken gecreëerd om deze activiteiten een kans te geven. Sport en sportverenigingen moeten weer meer in de wijk worden georganiseerd.
De speeltuinen in Rotterdam zijn cruciaal voor de ontwikkeling van onze kinderen, we gaan daarin flink investeren. Eén lokale organisatie wordt verantwoordelijk voor de ondersteuning en coördinatie van de speeltuinen, ondersteunt vrijwilligers en heeft een fatsoenlijk budget voor onderhoud.
Goed (professioneel) toezicht in speeltuinen en bij Duimdroppen is van groot belang. Naast vrijwilligers willen we liefst in elke speeltuin een vaste beroepskracht. Naast beheer is vrijwilligerscoördinatie nodig. Hiermee blijft de continuïteit gewaarborgd, de speeltuin open en kunnen kinderen veilig spelen.
Vrijwilligers verdienen meer waardering, zij hebben een groot sociaal rendement in de samenleving. We zorgen voor meer mogelijkheden voor vaste banen in de wijk.
We trekken een groene grens in de versteende wijken van Rotterdam. Iedereen heeft recht op voldoende groen op loopafstand en elke wijk op goed onderhouden buurt- en wijkparkjes en groenstroken. In alle wijken en buurten met gebrek aan groen starten we samen met bewoners een zoektocht naar mogelijkheden om in hun buurt wijk- en buurtparkjes te realiseren, meer bomen te planten en braakliggende terreintjes al dan niet tijdelijk om te toveren in groene oases. We combineren dit met watermanagement.
Volkstuinen worden beschermd en mogen niet verder uit de stad verdreven worden. Ze zorgen voor betaalbare en goed functionerende groene gebieden.
Een leuke wijk kent ook veel kleine winkeliers. Dit zijn belangrijke ontmoetingsplekken en stimuleren beweging door de wijk. In het hoofdstuk over Werk geven we aan hoe de SP de wijkeconomie wil stimuleren.
Onderdak voor alle Rotterdammers
Iedereen heeft recht op minimaal bed, bad en brood. Dat betekent: zorgen voor voldoende dag- en nachtopvang en 24-uurs opvang en meer investeren in zorgnetwerken en nazorg. De regiobinding – het idee dat alleen ’Rotterdamse daklozen’ hier mogen slapen – wordt afgeschaft.
De doorstroom na de eerste noodopvang stagneert enorm. De geplande bezuinigingen op begeleiding van daklozen die weer zelfstandig gaan wonen compenseren we zo veel mogelijk. Projecten voor begeleid wonen breiden we uit. Voor zwerfjongeren moeten er meer specifieke opvang- en begeleid wonen-plekken komen.
Ook mensen zonder verblijfspapieren in een schrijnende situatie worden toegelaten tot dag- en nachtopvang. Voor ongedocumenteerden en uitgeprocedeerde asielzoekers die in de problemen komen stellen we een noodfonds in.
De gemeente organiseert voldoende en humane opvang, zorg en onderwijs voor mensen zonder verblijfsdocumenten, samen met religieuze en vluchtelingenorganisaties. We houden vast aan een gemeentelijke BBB plus-regeling (plus begeleiding), zonder voorwaarde vooraf en gericht op perspectief (hier of in land van herkomst een toekomst opbouwen). Het uitzetcentrum op Zestienhoven wordt gesloten.
Daklozen kiezen zelf waar ze hun dag willen doorbrengen, zonder verplichte vaste dagopvang. Voor mensen die niet meer kunnen re-integreren richting een betaalde baan zorgen we voor een goede dagbesteding als Jobscore. De contant uitbetaalde vergoeding wordt weer ingevoerd.
Huisuitzetting komt niet voor zonder een huisbezoek waarin geprobeerd wordt het proces te keren. Voor gezinnen met kinderen moet bij huisuitzetting onmiddellijk een oplossing voorhanden zijn. Om problemen te signaleren en op te lossen is er een intensieve samenwerking nodig tussen schuldhulpverlening, Kredietbank, woningcorporaties, energiebedrijven, zorgverzekeraars en lokale zorgnetwerken.
We dringen landelijk aan op goede reclassering, zowel binnen als buiten de muren van de gevangenis, zodat mensen succesvol kunnen terugkeren in de samenleving. Als Rotterdammers in detentie schulden hebben, moeten ze, als ze een wat langere gevangenisstraf hebben, al aan het eind van hun detentie begeleid worden met schuldhulpverlening.
Dak- en thuislozen krijgen vaak boetes voor 'overtredingen’ als buiten slapen of plassen. Deze boetes maken het voor dak- en thuislozen vaak extra lastig om hun leven weer op de rails te krijgen als ze eenmaal weer een dak boven hun hoofd hebben. De politie stopt met het bonnen schrijven voor ‘overtredingen’ die inherent zijn aan het dakloos zijn en begeleidt dak- en thuislozen naar de opvang.
Het bedelverbod wordt afgeschaft.
