Rotterdam

Naar aanleiding van het rapport van de Rekenkamer Rotterdam (‘Een steentje bijgedragen’) stelt de SP fractie vast dat het woonbeleid van Rotterdam sinds 1999 bij uitstek bestaan heeft uit bevolkingspolitiek.

Achtereenvolgende colleges wilden arme Rotterdammers de stad uit hebben en rijke inwoners naar de stad halen. Dat is een klein beetje gelukt, volgens de Rekenkamer. Het aantal inwoners met een midden of hoger inkomen steeg met 2000, en het aantal Rotterdammers met een laag inkomen daalde met bijna 10.000. Of het bouwen van middeldure en dure woningen daaraan daadwerkelijk bijgedragen heeft, kan de Rekenkamer niet vaststellen. De SP fractie denkt overigens dat die rijkere inwoners grotendeels niet zijn gaan wonen in arme buurten, maar in nieuwbouwlocaties als de Kop van Zuid en Nesselande. Het huisvestingsbeleid heeft nauwelijks of niet gezorgd voor meer gedifferentieerde wijken.

Alles bij elkaar maakte de Rekenkamer een goed rapport over slecht beleid, vindt de SP fractie. SP- raadslid Leo de Kleijn: ‘Voor tweeduizend rijkere Rotterdammers meer zijn van 2003 tot 2006 7310 goedkope woningen gesloopt. Met als gevolg dat veel Rotterdammers jaren moeten wachten op een bereikbare huurwoning.’

De SP fractie vind inkomenseffecten een verkeerde doelstelling van huisvestingsbeleid. De nieuwe Rotterdamse woonvisie moet een ander doel hebben: zorgen voor een goede en betaalbare woning en prettige woonomgeving voor alle Rotterdammers.