Rotterdam

,,Landelijk” is de stad uit; ,,Rotterdam” (onze afdeling) heeft van nu af het rijk alleen. Na 35 jaar is vrijdag 30 maart officieel een punt gezet achter een roemrucht tijdperk uit de geschiedenis van de SP en die van de stad Rotterdam. Het landelijk hoofdkwartier aan de Vijverhofstraat 65 is met een sobere maar ook wel tikkie nostalgische bijeenkomst op slot gedaan.

In de al grotendeels leeg gesjouwde partijburelen deed ,,de ouwe hap” nog wat laatste herinneringen aan de Rotterdamse periode in de denkbeeldige verhuisdozen en daarna werd het leeg en stil en is Amersfoort voortaan de plek van waaruit de partij wordt bestierd. De Rotterdamse SP-leden, bevolking en lokale politiek zullen daar weinig van merken, want de afdeling gaat uiteraard stug door; binnenkort eveneens vanuit een nieuw onderkomen, als het meezit.

Weemoed zonder tranen
Afscheidssnikken waren er niet te horen, die vrijdag. De noodzaak van de verhuizing naar een groter pand met centrale ligging wordt breed gevoeld en onderschreven. Rotterdams bestuurslid en oudgediende Wiel Senden heeft vijf jaar gewerkt aan de Vijverhofstraat, maar heeft verder niet zo veel met het pand. ,,Ik zie een gebouw als een middel om iets te bereiken; voor de SP is dat een beter en socialer Nederland. Destijds, in 1976, was de Vijverhofstraat wellicht luxe voor de toen nog kleine SP, maar het heeft eigenlijk te lang geduurd, voordat we als grote partij een representatief gebouw gingen betrekken”.
Weemoedig was het natuurlijk wel een beetje op de afscheidsborrel, want er is veel gebeurd in die 35 jaar Vijverhofstraat en de SP is ooit zo’n beetje opgericht in Rotterdam. Eerste Kamerlid Tiny Kox moest bij het laatste wandelingetje van het station naar het oude partijbureau nog wel even terugdenken aan hoe het pand destijds is gekocht met geleend geld van de leden. ,,Toenmalig voorzitter Daan Monjé ging met het geld in een plastic tasje naar de notaris”.

Anekdotes
Hoogtepunten in de partijgeschiedenis die aan de Vijverhofstraat is geschreven zijn –naast de verkiezingsoverwinningen- o.a. de steun die de SP in 1979 gaf aan de langdurige ,,wilde” staking van de Rotterdamse havenslepers en de grote inzamelingsactie van kleding voor vluchtelingen van het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Tot de ,,kleinere” herinneringen hoort de Gregoriaanse koorzang die het schoonmaakwerk begeleidde dat de personeelsleden zelf deden. En tot de aandoenlijke verhaaltjes dat van een van de marathonlopers die 17 jaar lang hun uitvalsbasis op het hoofdkantoor hadden en de even zovele bossen bloemen die hij van de partij kreeg ’s avonds op het graf van zijn pa legde.

Muggenmepper
Wiel Senden belicht ook de minder florissante kant van het pand aan de Vijverhofstraat. ,,Als ik met weemoed terugdenk, dan is dat meer aan de mensen met wie ik daar heb gewerkt en aan de vele bijeenkomsten van het partijbestuur en de afdeling Rotterdam. Ik spreek mijn waardering uit voor iedereen die de ongemakken van het gebouw heeft getrotseerd, zoals te weinig daglicht, slechte ventilatie en de permanente muggenplaag, overdag en ’s avonds, zelfs in de winter. Op één avond heb ik er een keer met de elektronische muggenmepper 50 van kant gemaakt. Op naar Amersfoort !”.

Aandenken
Jan Marijnissen nam die 30ste maart de boortol ter hand om de naamplaat van de gevel te schroeven, waarop naast SP het huisnummer 65 staat. Het ding krijgt een plekje in Amersoort, als aandenken. Daaronder vandaan kwam een tweede bordje tevoorschijn met exact dezelfde tekst. Waarop alle aanwezigen natuurlijk de AOW-leus van de SP scandeerden: ,,65 blijft 65”.

Medewerkers van de postploeg in de bloemen. Zij verzorgden jarenlang vanuit de Vijverhofstraat
verzending van de Tribune, de Spanning en andere post.