Rotterdam

Het is slecht gesteld met de toegankelijkheid van deelgemeentelijke kantoren en vergaderzalen voor mensen met een gehoorprobleem. In meer dan de helft van de deelgemeenten zijn geen voorzieningen aanwezig om ervoor te zorgen dat doven en slechthorenden terecht kunnen op de deelgemeentekantoren en dat zij in staat zijn op locatie een raadsvergadering bij te wonen. Dat blijkt uit de antwoorden die SP-raadslid Josine Strörmann op vragen hierover die zij eerder stelde.

Strörmann had, na diverse meldingen, gevraagd een overzicht te geven van de diverse deelgemeentekantoren en deelgemeentelijke vergaderzalen en hun toegankelijkheid voor doven en slechthorenden. Die toegankelijkheid kan geboden worden door middel van een ringleiding of een (veel duurdere) doventolk. Het overzicht schetst een bedroevend beeld: in meer dan de helft van de gevallen is er geen ringleiding of andere voorziening aanwezig. Is er wel een ringleiding, dan vertoont 'ie nogal eens mankementen. SP-fractievoorzitter Leo de Kleijn: “Op deze manier kunnen doven en slechthorenden niet terecht op hun eigen deelgemeentekantoor om een aantal zaken te regelen. En deelnemen aan de politiek, als toehoorder of als deelraadslid is uitgesloten.”

Hoewel het college in de beantwoording aangeeft het belangrijk te vinden dat doven en slechthorenden participeren in de samenleving, getuigt de rest van de beantwoording van de vragen daar niet van. Steeds wordt voor het oplossen van de problemen verwezen naar de afzonderlijke deelgemeentes. Dat betekent voor belangenverenigingen onderhandelen met veertien koninkrijkjes die allemaal een ander belang hechten aan de toegankelijkheid van de deelgemeentekantoren. De Kleijn: “Overheidsgebouwen moeten gewoon toegankelijk zijn voor minder validen, en als deelgemeentes niet capabel zijn om dat te regelen, dan moet de stad ingrijpen.”

Dove mensen kunnen de politiek niet in