Rotterdam

De problemen met de crisisopvang van vrouwen die het slachtoffer zijn geworden van huiselijk geweld stapelen zich op. SP-raadslid Josine Strörmann: 'De strijd tegen huiselijk geweld is niet bepaald gediend met te weinig plekken. Slechts in zeventig procent van de gevallen kan een plek in de crisisopvang gevonden worden. Dit tekort kan verholpen worden door het aantal plekken in de crisisopvang uit te breiden. Daarom heb ik over dit onderwerp vragen gesteld.'

De SP wil niet alleen dat het aantal plekken uitgebreid wordt. Er moet veel meer gebeuren, vindt Josine Strörmann. 'De crisisopvang is niet het enige probleem. In het hele land bestaat een flink tekort aan opvangplekken. Dat tekort is vooral het gevolg van de gebrekkige doorstroom naar een eigen huis en een zelfstandig inkomen. Daar kunnen we op stedelijk niveau iets aan doen, omdat in Rotterdam een groot deel van de vertraging ligt bij SoZaWe'

Volgens Josine Strörmann zijn de problemen bij de dienst SoZaWe als volgt op te sommen:

* Vrouwen moeten ontzettend lang wachten op een eigen huis, onder andere omdat ze door het criterium regiobinding geen urgentie krijgen. Veel vrouwen in de Rotterdamse opvang komen niet uit Rotterdam, omdat vrouwen die te maken hebben met de dreiging van geweld meestal worden opgevangen in een andere stad. Vrouwen in de Rotterdamse opvang komen dus meestal niet uit Rotterdam;
* Veel vrouwen hebben te maken met een schuldenproblematiek. De dossiers voor schuldhulpverlening moeten absoluut compleet zijn – iets wat de vrouwen zelf vaak niet voor elkaar krijgen;
* Vrouwen moeten heel lang en minstens een maand wachten op een uitkering. In Amsterdam is de wachttijd gemiddeld een week. Het kan dus ook anders;
* De wachttijden voor bijzondere bijstand voor de inrichting van een nieuw huis zijn gemiddeld drie weken. Dat betekent dat vrouwen tot die tijd niet kunnen uitstromen, dus een plek bezet houden of met hun kinderen op beton zitten.

Strörmann stelt voor de bureaucratie bij SoZaWe aan te pakken en wil dat ook vrouwen zonder regiobinding snel urgentie kunnen krijgen en dus gemakkelijk een huis kunnen vinden.

De SP vraagt zoals altijd ook aandacht voor kinderen. Strörmann: 'De problemen waar vrouwen en hun kinderen mee te maken hebben nadat ze soms al jaren zijn mishandeld door hun partner zijn talrijk. Zo hebben wij begrepen dat de hulpverlening aan kinderen van mishandelde vrouwen, die begrijpelijkerwijs vaak hulp nodig hebben, stopgezet moest worden omdat de subsidie aan de vrouwenopvang van SoZaWe niet voor hulp aan kinderen is bedoeld. Stichting Arosa heeft nu een eigen plan voor kinderhulp gemaakt, dat ingediend moet worden bij JOS. In de ogen van de SP-fractie is dat bureaucratisch geneuzel. De opvang van en hulp aan kinderen hoort een integraal onderdeel te zijn van de opvang van vrouwen. Ik wil weten welke maatregelen het college gaat nemen om ervoor te zorgen dat er zowel financieel als fysiek ruimte voor jongeren komt '

Ten slotte wil de SP een oplossing voor het schrijnende probleem van vrouwen met een partnerafhankelijke status. Deze vrouwen raken hun status kwijt als ze breken met hun echtgenoot en worden dus geïllegaliseerd. De vrouwenopvang heeft tien procent van de capaciteit gereserveerd voor deze groep, wat ongeveer zestigduizend euro per jaar kost. Ze krijgen hiervoor een gedeeltelijke, kleine rijksvergoeding. Vaak moeten vrouwen uit deze groep geweigerd worden.
Josine Strörmann: 'De SP is van mening dat de partnerafhankelijke status uiterst vrouwonvriendelijk is en alle vrouwen in Nederland direct een onafhankelijke verblijfstatus moeten krijgen. Zolang dit niet is geregeld moet in onze ogen alles gedaan worden om de situatie van de betreffende vrouwen te verlichten. Rotterdam kan zich extra voor deze groep inzetten.'