Rotterdam

Tijdens de derde aflevering van politiek café Ivóór, in Jazzcafé Dizzy, praatten zo'n zeventig mensen over veiligheid, over terrorismebestrijding en de gevaren van het beleid sinds 9/11 en de moorden op Fortuyn en Van Gogh. Het nieuwe Tweede-Kamerlid Sadet Karabulut stelde zich enthousiast aan Rotterdam voor, waar zij meer dan 1700 voorkeurstemmen haalde.

Sadet Karabulut stond nummer 14 op de kandidatenlijst voor de Tweede-Kamerverkiezingen, maar werd qua voorkeursstemmen als derde gekozen. Presentatrice Liesbeth Hoogenboom vroeg haar het hemd van het lijf - over haar verleden als activist tegen oorlog en racisme. Ook was er ruim aandacht voor Sadets werk in DIDF, een zelforganisatie van linkse Turkse arbeiders in Nederland. Als raadslid in Amsterdam had Sadet sociale zaken in haar portefeuille, maar wat ze in de Tweede Kamer gaat doen is nog onduidelijk.

Liesbeth sprak ook met Lara van der Well en Rene van Uitert van Stichting Exodus in Rotterdam. Exodus houdt zich bezig met de 'resocialisatie' van (ex-)gedetineerden. De bedoeling is mensen weer klaar te maken voor het normale leven. Mensen wordt een flinke hoeveelheid discipline geleerd en worden ondersteund bij bijvoorbeeld het vinden van werk en omgaan met geld.
Uit de zaal kwamen tijdens het gesprek de volgende woorden: 'Het gaat om de drie W's: wijf, woning, werk.' De zaal moest daar erg om lachen en Rene van Uitert van Exodus beaamde dat een zinvol leven een betere remedie tegen drugs en criminaliteit is dan repressie op zich. 'Helaas is alles wat met preventie te maken heeft wegbezuinigd, en ligt de nadruk op repressie.'

De muziek van Simon Dekker en zangeres Bianca zorgde tijdens de pauze voor een goede ontspannen sfeer. Mooie liedjes, goed gitaarspel van Simon en een prachtige stem van debutante Bianca. Dichter Menno Smit trapte het tweede deel van het programma af met enkele van zijn gedichten.

Na de pauze ging Kevin Levie het gesprek aan met Frank Schoenmaeckers, vriend en collega van de vermoorde Nijmeegse activist Louis Sévèke en Wil van der Schans van Buro Jansen en Jansen. Zij vertelden over de veranderingen in het veiligheidsbeleid en de bestrijding van terrorisme sinds onder andere de aanslagen van 11 september en de moorden op Van Gogh en Fortuyn in Nederland. Van der Schans wees er onder andere op dat de definitie van wat wordt verstaan onder terrorisme steeds verder is opgeschoven. 'Radicalisering op zich is het probleem niet', stelde Van der Schans. Het gaat erom, hoe je met radicale ideeën om gaat. Wie bereid is mensen te vermoorden gaat natuurlijk veel te ver. Maar hoe ga je dat tegen?

In principe ging men in de jaren zeventig, toen overigens veel meer aanslagen voorkwamen dan tegenwoordig, veel intelligenter en rationeler om met de dreiging van 'terrorisme'. Er werd bijvoorbeeld veel meer geïnvesteerd in preventie. Sadet Karabulut wees erop dat het meest effectief tegen gewelddadig extremisme kan worden opgetreden door uitsluiting en marginalisering tegen te gaan. Kansen bieden, in plaats van afluisteren. Frank Schoenmaeckers stelde dat mensen dènken dat strenger beleid en het inleveren van privacy voor meer veiligheid zorgt, maar de werkelijkheid is dat het tegenovergestelde gebeurt. We worden steeds machtelozer tegenover een staat die steeds machtiger wordt.

Columnist en wijkagent Hans Vos sloot de middag af met een column over verrechtsing onder het politiekorps en veiligheid in de wijk.

Volgende aflevering: zondag 14 januari, 16.00, Dizzy

Politiek café Ivóór