Rotterdam

Kandidaats kamerlid

In Den Haag doen ze toch wat ze willen?

16 april 2002

Ik heb net gehoord dat het kabinet is gevallen. Daar ben ik wel en niet blij mee. Aftreden mag natuurlijk niet betekenen dat het debat over wat geleid heeft tot de verschrikkingen van Srebrenica niet gevoerd gaat worden! Ook hier weer zullen onze vijf (ja, nu nog vijf, straks veel meer) in de Tweede Kamer zich hard opstellen: een parlementaire enquête naar de oorlog invoormalig Joegoslavie moet er komen.

Ondertussen gaan we de wijken in. We bellen aan bij mensen en knopen een gesprek aan over politiek. Uit die gesprekken met "gewone mensen" willen we leren wat mensen vinden van paars, van ons, van Fortuyn. Aan wie het horen wil, vertellen we dan wat wìj vinden van de paarse politiek en de pimpelpaarse van Fortuyn.
Sommigen vertellen ons dat ze niks snappen van de politiek die grote theaters bouwt maar de hondenpoep op straat laat liggen, de politiek die heel veel geld uitgeeft aan wegenbouw, maar geen files oplost. Die militairen ergens naartoe stuurt maar niet voor ze zorgt, laat staan dat ze zorgt dat het beschermen van mensen mogelijk is.
Tegen die mensen aan de deuren in de gewone Rotterdamse straten zeg ik dan dat je kunt kiezen. Of je doet niks, en dan verandert er nooit wat, of je laat je stem horen, bijvoorbeeld bij verkiezingen.
Veel mensen zeggen dan nog steeds: ja, maar in Den Haag doen ze toch wat ze willen. maar daar zijn "ze" niet voor! "Ze" moeten doen wat wij willen.
Daarom kiezen wij, het volk, de Tweede Kamer, de volksvertegenwoordiging, zodat die de regering goed kan controleren. Maak dus gebruik van de gele kaart, gooi hem niet weg. Als je buren niet kunnen gaan stemmen, bied aan voor ze te stemmen, zodat er in ieder geval een grote SP komt die onder leiding van Jan Marijnissen de waakhond is van de publieke zaak, van de sociale wederopbouw.
Tot volgende week, Jolanda Gooiker

Reageren? Mail Jolanda!

Terug naar columns Jolanda Gooiker