Rotterdam

Vandaag debatteerde de gemeenteraad van Rotterdam over het initiatiefvoorstel van Leefbaar Rotterdam, 'Stad van Goud'. In het voorstel, dat pretendeert goede handvatten te bieden voor een goed integratie-, participatie- en burgerschapsbeleid, draait het vooral om repressie en om wat religieuze mensen, en dan met name moslims, allemaal moeten doen en laten om de integratie te laten slagen. SP-raadslid Josine Strörmann: "Het stuk gaat voorbij aan de echte problemen die integratie bemoeilijken, zoals taalachterstand, discriminatie, gebrek aan inkomen, slechte huisvesting en witte en zwarte scholen. Dit stuk lost niks op, het straft mensen alleen maar."

Voorzitter, in deze zaal is het gebruikelijk om te zeggen dat je blij en dankbaar bent voor eigen initiatieven van partijen. Maar ik ben helemaal niet blij met dit stuk. 'Stad van goud' heet dit stuk, de SP zou het liever 'Stad van straf en boete' noemen. Leefbaars nadruk op strenger straffen en kei- en keihard aanpakken hangt me na bijna acht jaar flink de keel uit. De rechters in Nederland geven al langere gevangenisstraffen dan waar ook in Europa. Vrijwel alle wetenschappers zijn het er over eens dat repressie soms nodig is maar dat preventie veel beter en goedkoper is.

Rotterdamcode
Ik heb gezien dat u de Rotterdamcode weer aan uw verkiezingsprogramma hebt gehangen. Nu dit stuk agenderen is dan ook een doorzichtige poging die Rotterdamcode er alsnog, lekker vlak voor de verkiezingen, doorheen te krijgen. Volgens mij zijn alleen de Leefbaarfractie, de VVD en natuurlijk ex-wethouder Geluk ooit erg enthousiast geweest over die code. Mijn fractievoorzitter heeft de code ooit nog in deze zaal aan stukken gescheurd en daar staat de SP nog steeds achter. Van bovenaf een gedragscode opdringen aan Rotterdammers, dat vinden wij helemaal fout. Wij hebben genoeg aan de grondwet en de mensenrechtenverdragen. Mensen dwingen in hun eigen huis Nederlands te spreken is belachelijk en gelukkig ook niet te handhaven.

Echte problemen
Wat vinden wij fout aan het Leefbaarstuk? Er worden een aantal ernstige problemen benoemd: eerwraak, vrouwenbesnijdenis, homodiscriminatie etc. Zeer ernstige problemen zelfs, die daadwerkelijk voorkomen in onze stad. Zijn dit integratieproblemen voorzitter? De SP denkt van niet. Wat zijn wel integratieproblemen volgens de SP: mensen die slecht Nederlands spreken omdat de inburgeringscursus hen dat niet geleerd heeft, dat er geen mogelijkheid is voor nieuwkomers met niet zo veel geld om zich in een fijne wijk als Hillegersberg te vestigen, ongemengde scholen, dat allochtonen – ook hoogopgeleide jongeren – in Rotterdam minder kansen op de arbeidsmarkt hebben.
Leefbaar focust als het gaat om integratie altijd maar op geloof, met name de islam natuurlijk. In de laatste column van de heer Sorensen laten we ons door minister ter Horst gelaten naar de halalslachtbank drijven, dit natuurlijk naar aanleiding van haar verhaal over de minaretten in Zwitserland. In uw verkiezingsprogramma, lekker rechts en van dik hout zaagt men planken trouwens, mijn complimenten, vermijdt u zorgvuldig het woord islam maar gelukkig hebben we de columns van de nummer twee van de lijst om te weten hoe u werkelijk over de dingen denkt. De problemen die Leefbaar terecht aanhaalt moeten bestreden worden en dat gebeurt gelukkig ook in Rotterdam. Er zijn prima lopende programma’s voor eerwraak, gedwongen huwelijken, meisjesbesnijdenis en homodiscriminatie en daar zijn we trots op.

Religieuze uitwassen
Als een Rotterdams 17-jarig meisje van protestantse huize min of meer uit haar familie gezet wordt omdat ze na lang aarzelen heeft gezegd dat ze lesbisch is, is dat dan een integratieprobleem, vraag ik aan Leefbaar? Als een jongetje uit mijn dochters klas van zijn ouders die Jehova’s getuigen zijn niet mee mag doen aan de Sinterklaasviering en niet mee mag op werkweek, is dat dan ook een integratieprobleem? Als een orthodoxe rabbi een vrouw geen hand mag schudden, is dat dan ook een integratieprobleem? Volgens ons zijn dit vervelende uitwassen van een geloofsovertuiging. Mijn keuzen zijn het zeker niet maar we hebben nu eenmaal gelukkig geen gedachtenpolitie in Rotterdam. Iedereen mag geloven wat hij wil in dit land. Leefbaar speelt nu graag moslims en homo’s tegen elkaar uit. En komt geregeld op voor het joodschristelijke gedachtengoed om te laten zien hoe slecht de islam is. Maar alleen als het gaat om moslims is Leefbaar bang dat ze heel Rotterdam willen bekeren.

Subsidies
Leefbaar zou het liefst alle subsidie van religieuze organisaties afpakken. Dit alles in het kader van de scheiding van kerk en staat. Wij vinden dat een slecht plan. Er vallen flinke gaten door het beleid van dit college op het gebied van armoede en hulp aan mensen zonder verblijfspapieren. Ik heb de afgelopen jaren, als overtuigd atheïst, meegemaakt hoe allerlei clubs, van protestanten tot moslims, echte, praktische hulp aan hun medemens geven. Jammer dat het nodig is, dat is waar, maar als zij het niet doen doet blijkbaar niemand het. Proberen zij iedereen te bekeren? Ik heb er niets van gemerkt. Zij geven hun hulp uit overtuiging. Ik heb het hier over de zusters van moeder Theresia op de ’s Gravendijkwal die elke dag twee warme maaltijden serveren aan iedereen met honger, Moskeeverenigingen die mensen zonder papieren aan leefgeld en eten helpen, migrantenkerken die volledig uit eigen zak financiële hulp aan hun mensen geven, de Pauluskerk waar iedereen geaccepteerd wordt en mensen op allerlei manieren geholpen worden. Wethouder Grashoff zei het nog terecht bij een dialoogbijeenkomst over geloof en politiek maandag: wij subsidiëren geen religies maar activiteiten. En soms is Youth for Christ of de SPIOR de beste keuze voor het uitvoeren van beleid, en soms ook niet.

Verkiezingen
Voorzitter, zelden of nooit heeft een debat in deze raadszaal over integratie iets goeds gebracht voor de Rotterdammers. Door al het gedoe over minaretten en Ramadan zijn door een aantal partijen slechts verschillen benadrukt en is de achterdocht jegens Rotterdamse moslims alleen maar verergerd. Dat vinden wij heel jammer. Wij hopen dan ook dat dit onderwerp niet de verkiezingscampagne gaat domineren maar dat het gaat om de echte kwesties in deze stad als armoede, slechte huisvesting, kansarmen op de arbeidsmarkt, het milieu en natuurlijk veiligheid.