Rotterdam

Het Rotterdamse college is van plan om 12.000 woningen te slopen tot 2030. Vorige maand lanceerde de SP de sloopkaart om de sloopwoede van het college zichtbaar te maken. Achter deze cijfers schuilen de verhalen van Rotterdammers die noodgedwongen moeten verhuizen. Rotterdammers die helaas niet gehoord worden en geen invloed hebben op plannen voor de buurt. Een voormalige bewoonster van het Patrimonium’s Hof, bestaande uit 103 woningen, heeft een melding gemaakt van sloop. Lees hier haar verhaal.

Op 20 oktober ging de interactieve sloopkaart online met de naam 'Sloop in Rotterdam. Don't make it happen'. Bij deze interactieve kaart is het mogelijk om sloopprojecten te melden zodat alle sloopplannen op de kaart voor anderen zichtbaar worden. Inmiddels is de kaart al meer dan 4000 keer bekeken. De SP gaat Rotterdammers interviewen om zichtbaar te maken wat sloop met Rotterdammers doet.

Flora van der Zwaan wilt graag haar verhaal over de ellende achter de sloopplannen met ons delen. Ze woonde in het Patrimonium’s Hof, maar moest recent verhuizen van Vestia omdat daar slooprenovatie gaat plaatsvinden. Slooprenovatie houdt in dat de binnenkant van de woningen nagenoeg geheel worden gestript, daarna gerenoveerd en de woningen tenslotte opnieuw worden ingedeeld. De zittende bewoners moeten wijken voor nieuwe bewoners die de inmiddels duurdere woningen wel kunnen betalen.

Flora van der Zwaan heeft een melding gemaakt van 103 woningen die binnenkort slooprenovatie ondergaan. Deze woningen bevinden zich in het Patrimonium’s Hof binnen- en buitenring, Hillevliet, Dahliastraat, Jasmijnstraat, en de 1e Balsemienstraat in de wijk Bloemhof.

Wanneer hoorde u voor het eerst dat uw huis gesloopt zou worden?

Ik heb vorig jaar in april, dus in 2019, een brief gekregen. Daar stond voor de eerste keer in dat de fundering van de woningen slecht was. En dat er toch achterstallig onderhoud moest gebeuren. Jarenlang hebben we allerlei lekkages gehad, maar in die brief stond eigenlijk dat we daar niet meer konden wonen want er moest grootscheeps gerenoveerd worden en dat kwam dan overeen met de woonvisie vanuit de gemeenteraad. Er stond heel bot in: u moet verhuizen.

Had u verwacht dat u op zo’n manier uw huis uit moest?

In 1991 zijn de woningen op hoog niveau gerenoveerd en toen moesten we tijdelijk verhuizen en mochten we terugkomen. In feite konden ze ook de renovatie nu zo aanpakken. Maar ze hebben gezegd dat dit nu niet mogelijk is. Verder heeft Vestia hun argumentatie op de fundering gegooid. De bewonerscommissie heeft heel nadrukkelijk gezegd en ook uitgezocht. Ja, de fundering kan best wel slecht zijn, want die woningen zijn van 1920 volgens mij.

Maar eigenlijk moet en kan het anders. Slooprenovatie had niet gehoeven als Vestia de woningen goed had onderhouden. Dat geldt ook voor andere corporaties. Maar op een gegeven moment komt de paniek en dan denk ik: waar moet ik nou gaan wonen? Dat is een afwisseling geweest. Ik heb moeten zorgen dat ik een andere woning kon krijgen en dat zonder urgentie. Het was een heel moeilijk proces. Alleen bewoners die het sociaal plan zouden ondertekenen kregen een urgentieverklaring. Het is diep triest dat het kan, vooral op mijn leeftijd.

Wat voelde u toen u voor het eerst over de plannen hoorde?

Ik was teleurgesteld, in paniek, boos en kwaad. De emoties wisselden elkaar steeds af. Uit kwaadheid wilde ik er tegenin gaan: in een bewonerscommissie gaan en naar de rechtbank. Noem maar op. Ik had totaal geen vertrouwen in Vestia.

Hoe lang heeft u bij het Patrimonium’s Hof gewoond?

Van 1985 tot en met april 2019 heb ik daar gewoond. Ik ben 1 van de oudere bewoners die daar woont. Eerder woonde ik in de Stokroosstraat, achter de Putsebocht, maar toen werd daar ook gesloopt en moest ik verhuizen. Toen vond ik het niet erg omdat de woning die ik erna kreeg beter was.

Ik werk in Bloemhof en ik heb alles heel bewust gedaan in mijn leven. Ik wou eigenlijk wat terugdoen voor de wijk waarin ik woon. Maar ik woon nu niet meer op Zuid. Ik werk voor het project 75+ in Bloemhof om eenzame ouderen te signaleren. Een project opgestart naar aanleiding van de eenzame dood van Beppie.

U heeft dus eerder met sloop te maken gehad. Hoe ging dat toen?

In de tachtiger jaren had je vanuit de stad projectgroepen en speciale ambtenaren die de hele renovatie begeleidden. Dus niet de woningcorporaties van nu maar een projectbureau. Bij een renovatie kwam er een hele leger mensen aan te pas die dan gingen praten met de bewonersorganisaties. Toen kon je aan de projectambtenaar aangeven wat je wou en werd er naar mensen geluisterd. Aan Vestia en de slooprenovatie van nu geef ik Vestia zeker een onvoldoende.

Wat voor effect heeft dit sloopplan op u gehad?

Van nature ben ik heel positief en dat ben ik nog steeds. Maar het was een afschuwelijke tijd. Het hele proces is zo ingrijpend dat de politiek erachter een vies spel is. Want het heeft mij benadeeld. Ik word niet goed als ik de wethouders in Rotterdam hoor. Bijvoorbeeld de bomenkap in de Agniessebuurt. De wethouder die dan zegt dat het eventjes pijn moet doen. Ze gaan voorbij aan het feit dat je die pijn moet voelen. En de huidige bewoners profiteren er niet van, want die moeten weg. Er wordt over je heen geregeerd en de plannen zijn over ons heen gegooid.

Hoe is het met uw buren gegaan?

Ik heb wat mensen geholpen met een woning zoeken via Woonnet Rijnmond en met informatie over huurtoeslag bijvoorbeeld. Veel mensen die gaan verhuizen zijn op leeftijd en zij moeten rondkomen met een AOW uitkering. Verhuizen naar woning met een hoger huurprijs is voor hun moeilijk. Naar mijn weten zijn er nu al 25 bewoners vertrokken uit het Patrimonium’s Hof.

Wat houdt slooprenovatie precies in en wanneer gaat Vestia van start?

De buitenmuren blijven staan, maar de hele binnenkant wordt veranderd. Zowel de binnenring van het Patrimonium’s Hof als de buitenring. Ik had een hele leuke woning met een tuin daar. Nu woon ik in een flatje met uitzicht op de Rotte dichtbij het Centrum.

Ze gaan de woningen groter maken en de huurprijs komt op niveau vrije sector. Want ze willen volgend jaar beginnen met de slooprenovatie. Door de coronacrisis is het ook moeilijk voor de leden van de bewonerscommissie om bij elkaar te komen. Dus ze kunnen nu vrij weinig doen met het verzet tegen de plannen.

Wat is uw boodschap aan mensen die nu te maken hebben met sloop?

Ik ben geen voorstander om mensen die zo lang in een bepaalde wijk hebben gewoond uit de wijk te laten gaan. Ik zou zeggen: Blijf zo lang mogelijk in de wijk met elkaar. Dat is natuurlijk tegenstrijdig met wat ik heb gedaan. Maar ik moest al mijn energie in de verhuizing stoppen, omdat de onzekerheid en de paniek die ik voelde door het moeten verlaten van de woning en de wijk te groot waren geworden.

Ik zit nu bij Havensteder en ik zie het nu alweer hier gebeuren. Dit is ook een oude woning, een oude flat. Waarschijnlijk in 1975 gebouwd. Ik weet niet hoe oud ik word, maar ik denk dat ik hier weer hetzelfde zal meemaken in de toekomst.

U bent een soort sloopnomade geworden.

Ja. Het is diep triest. Dat is de andere kant. Op mijn leeftijd zou ik niet hoeven te verhuizen.