Rotterdam

In de serie 'Uit de afdeling' interviewen we Rotterdamse SP'ers over hun tijd bij de afdeling en wat zij allemaal hebben gedaan. Deze week een interview met lid van 't eerste uur en oud-hoofdredacteur van de Tribune Herman Beekers.

Hoe ben je terecht gekomen bij de SP in Rotterdam?

Op 16 april 1970 werd ik lid van de SP. Dat is vandaag precies vijftig jaar geleden. Ik studeerde in Nijmegen en dat was in de tijd van de studentenbewegingen, bezettingen, acties en demonstraties. Het ging veel over de democratisering van de universiteiten en afschaffing van de autoritaire hiërarchie. Een tijd later begon de studentenbeweging vanwege succes uit elkaar te vallen. Er kwam een wet voor democratisering op de universiteiten. Velen gingen studeren, maar er was ook een groep die verder wilden met de strijd tegen het kapitalisme en kolonialisme. Dat wilden we buiten bereiken in onze fabrieken en wijken door de arbeidersklasse te mobiliseren. Toen kwam de KEN (Kommunistiese Eenheidsbeweging Nederland) van Daan Monjé en die had ook precies dat verhaal. De KEN had ook een studentenbond opgericht genaamd Marxistische Leninistische Studentenbond (MLS). We gingen de wijken in en met succes want in hetzelfde jaar brak de grote havenstaking uit in Rotterdam. Die werd niet gesteund door de vakbond maar wel door de KEN en daarom werd deze beweging gewaardeerd in linkse kringen omdat ze dingen bereikten.

Wat voor activiteiten en taken heb je in de afdeling? Vanaf de dag dat ik lid werd van de KEN, wat uiteindelijk de SP werd, heb ik heel veel vrijwilligerswerk gedaan. Teksten typen en opmaken, pamfletten draaien. Het werd fulltime werk, dat ik de eerste jaren onbetaald heb gedaan; ik kon leven van het wezenpensioen. Dat stopte toen ik 21 werd. Ik vroeg toen aan Monjé of hij me kon vrijstellen, niet een echt salaris, maar voldoende om van te kunnen overleven. Ik werkte in Nijmegen voor de SP en daar was een tweede drukkerij. Ons partijblad werd geschreven door Tiny Kox vanuit Tilburg, daar maakte Paul Peters foto’s voor en die woonde in Oss en ik deed de opmaak dat gebeurde in Nijmegen en het drukken gebeurde in Rotterdam met Remi Poppe. Toen Jan Marijnissen in 1988 voorzitter werd van de SP drong hij erop aan dat het team achter de Tribune in Rotterdam moest werken. Dat gebeurde in het voormalige partijbureau van de SP aan de Vijverhofstraat. Ik heb heel vaak op en neer gependeld vanuit Nijmegen naar Rotterdam, omdat ik vanwege mijn gezinssituatie niet kon verhuizen naar Rotterdam. In 1994 lukte dat wel. Ik ben heel lang verantwoordelijk geweest voor de opmaak van bladen, rapporten en affiches. Dat moest allemaal eerst langs mij gaan. Van 1994 tot 2002 was ik hoofdredacteur van de Tribune. Ik heb veel scholingen gegeven bij onze afdeling en heb ik de woonkrant langsgebracht met de auto vorig jaar toen we die gingen uitdelen.

Wat is je favoriete herinnering aan de afdeling? Ik vind de havenstaking van ’70 toch de mooiste herinnering in Rotterdam. Dat was magisch!

Er was geen leus, leiding of eis. Onze mensen haalden leidinggevende mensen uit de staking en vormden een comité waar we zelf ook in zaten. Arbeidersmacht heette dat. De eis werd uiteindelijk 75 gulden erbij in plaats van 25. Demonstraties hebben we georganiseerd en acties tegen de havenbaronnen.

Wat is je favoriete actie waar je aan mee hebt gewerkt? De wooncrisis is een belangrijk thema die onze afdeling heeft opgepakt. Want de wooncrisis treft iedereen die we willen bereiken. Mensen die woningen huren, kopen of geen woning hebben. Jongeren die tot hun 30ste nog thuis zitten. Dit is een mooi onderwerp om mensen op te verenigen en daarom doe ik er graag aan mee.

Als je minister-president zou zijn, wat is de eerste maatregel die je zou doorvoeren? De kinderarmoede aanpakken. Het moet niet zo zijn dat kinderen die nergens verantwoordelijk voor zijn niet kunnen sporten, zich niet fatsoenlijk kunnen kleden of niet gezond kunnen eten. Je hoort verhalen van kinderen die zonder ontbijt naar school gaan en dat zou niet mogen gebeuren.

Heb je een bericht aan alle kameraden die deze dagen thuis is zijn?Geef niet op en steun elkaar. Steun ouderen die bang zijn en geen boodschappen kunnen doen. Dit gaat nog even duren. We zijn beter af dan de sloppenwijken in andere delen van de wereld. We hebben water, elektriciteit en internet. Laten we dat ook gebruiken om elkaar te steunen. Je kunt prima contact houden met elkaar via je telefoon en laten we dat ook vooral doen.