Rotterdam

De politie is de uitvoerende arm van de staat en geldt als de zogenaamde “vriend en helper” van het volk. De Woonopstand in Rotterdam op zondag liet echter weer zien dat de politie een structureel geweldprobleem heeft waar vreedzame activisten opnieuw slachtoffer van worden.

Zondagmiddag, 17 oktober. De Woonopstand begon om 14:00 met een reeks betogingen en muzikale intermezzo’s op Afrikaanderplein. Rode vlaggen wapperden rond, creatieve leuzen prijkten op de kartonnen borden van demonstranten die een missie hadden - een sociaal en menselijk woonbeleid na de gefaalde Woonvisie waardoor meerdere wijken zoals de Tweebosbuurt gesloopt worden, wat zelfs een mensenrechtswaarschuwing vanuit de VN tot gevolg had.

De verontwaardigde en strijdbare massa marcheerden van Afrikaanderplein richting Erasmusbrug, het Rotterdamse monument dat over paar minuten de schouwplaats van bruut onrecht tegenover demonstranten zou worden. Een peloton ME’ers omsingelde ineens zonder directe aanleiding een groep demonstranten in de kopgroep. Dit zorgde meteen voor een solidariteitsactie van de rest van de demonstranten, die bijna een uur lang riepen: “Laat ze vrij!”. De SP Rotterdam en vele andere organisaties bleven hier ook uit solidariteit.

Op een livestream-segment van Open Rotterdam vertelde een agent dat het allemaal “preventief is”, dat ze “nog niks gedaan hebben”. Een verdere reden voor de omsingeling was dat “we ze liever niet in de binnenstad willen hebben”.
Met “ze” bedoelde de agent anarchisten, die bekendstaan om kraakacties. Het probleem: uiteindelijk bleek dat niet iedereen van de omsingelde demonstranten anarchist of kraker was. Dit toont dat de politie willekeurig zwart geklede demonstranten heeft vastgenomen. Het gaat hierbij om profilering op basis van klederdracht en vooroordelen, niet op basis van daadwerkelijke overtredingen.

Filmpjes in de sociale media tonen duidelijk de buitensporige handelingen van de Rotterdamse politie. Undercover-agenten, in de volksmond ook wel eens Romeo’s of “stillen” genoemd, waren al vanaf het begin van de demonstratie aanwezig. Zij vielen de meest vocale demonstranten in de groep aan zodat de ME een charge op een gedestabiliseerde mensenmenigte kan uitvoeren.
Onschuldige demonstranten van verschillende leeftijden en achtergronden kregen daarna de forse slagen van wapenstokken te voelen. Ook enkele SP- en ROOD-leden zijn hierbij gewond geraakt. Dit zorgde voor onnodige escalatie. Sommige demonstranten gingen op de vlucht, anderen besloten om zichzelf te verdedigen tegen de excessieve politiegeweld.
Uiteindelijk was er sprake van 9 arrestaties, waarvan één demonstrant met een boksbeugel en een ander met een kleine fakkel. Dit zijn tot zover de enige gevaarlijke voorwerpen die geconfisqueerd werden.

Dit is niet de eerste keer dat de politie van Rotterdam buitensporig geweld inzet of demonstraties frustreert. In het recente verleden gebeurde dat met de BLM-demonstratie en de avondklokrellen. Ook de talloze racistische incidenten bij de Rotterdamse politie zijn een vorm van geweld en intimidatie die alle inwoners van de stad raakt. De politie dient bij demonstraties aanwezig te zijn om onze veiligheid te waarborgen, maar vormde nu zelf het grootste risico voor de demonstranten, die hier buiten lichamelijke ook geestelijke klachten aan over kunnen houden. Het laat opnieuw zien dat de politie als instituut als het erop aankomt altijd de macht van de woningbezitters en andere vormen van de kapitalistische klasse zal beschermen, en niet de mensen. Ondanks dat ook individuele agenten uit de stad worden gejaagd door de torenhoge woonkosten die zij zelf ook niet kunnen betalen.

SP Rotterdam veroordeelt ten diepste dit optreden van de Rotterdamse politie en vraagt het korps en burgemeester Aboutaleb om zichzelf te verantwoorden en een onafhankelijk onderzoek in te stellen. Het enige waar Rotterdammers zich op die dag “schuldig” aan gemaakt hebben is het opeisen van hun rechten en solidariteit met onterecht omsingelde kameraden - waarom wordt deze vorm van protest met geweld gestraft?