Rotterdam

Hieronder kunt u de stellingen lezen die besproken werden tijdens de openbare avond op 21 september in Wijkgebouw Clemenshuis in het kader van Buurten in de Wijken met het functioneren van de deelgemeente als gespreksonderwerp.

De stellingen:
1. De deelgemeente speelt parlementje en verdeelt en heerst op de vierkante meter, de deelgemeente is de gemene deler in de letterlijke zin.
2. Bewoners hebben niets aan verdeeldheid maar hebben behoefte aan sociale samenhang. De buurten in de wijken behoren in handen te zijn van de bewoners zelf, niet in handen van de bureaucratie (Haal het kastje van de muur!).
3. De deelgemeente moet worden afgeschaft daarvoor in de plaats moeten er wijkraden worden opgericht, bewoners gekozen door en voor de bewoners uit de wijk
4. De deelgemeente moet blijven, enigszins aangepast, zo houden we de lijnen tussen de bewoner en het bestuur kort.
5. Deelgemeentenbesturen moeten worden opgeheven. Telkens weer blijkt, dat de raadsleden daar in feite niets in te brengen hebben en alles kost enorm veel geld.
6. Een deelgemeente kost een hoop geld en heeft weinig nut. Beter zou zijn in iedere wijk of buurt een “wijkkantoor” waar je bijvoorbeeld met vragen terecht kan en een paspoort/rijbewijs kan aanvragen en ophalen.
7. De beslissingen kunnen net zo goed door de Gemeenteraad worden genomen. Als een deelraad of Dagelijks Bestuur een beslissing neemt kan de wethouder die terugfluiten en anders beslissen.
8. Houd in de deelgemeenten een kantoor met een beperkt aantal ambtenaren voor burgerzaken en andere zaken die makkelijker afgehandeld kunnen worden in een deelgemeente en schuif de rest terug naar de Coolsingel. Echte beslissingen worden daar toch genomen (Vliegveld b.v.).
9. De deelgemeenten kosten handenvol geld. Als we dan toch zo nodig moeten bezuinigen, laten we dan eens kijken naar de efficiency van deelgemeenten.

Gespreksstof:
Dit is het voorstel dat Theo Cornelissen maandag 3 november 2003 in de commissie Wijken en Buitenruimte heeft gedaan in het kader van de bespreking van de begroting 2004:

Haal het kastje van de muur: weg met de deelgemeentes!
Onderdeel van de operatie ROTS , (de Rotterdamse Organisatie, Taken en Subsidies) die het college nu laat uitvoeren, is de doorlichting van de taken van de centrale en decentrale overheid. Kortom wat doen we met de deelgemeentes. In ons verkiezingsprogramma van 1994 bepleitte de SP al opheffing van de deelgemeentes en instelling van echte democratie op wijkniveau. De uitslag van het referendum van 1996 bevestigde ons gelijk. We hebben ons standpunt herhaald in 1998 en 2002. Daarom zijn we blij dat LR de discussie opnieuw heeft aangezwengeld, al pleit zij wat al teveel voor een gekozen sterke man per wijk. Hoe moet het dan wel?: Op veel terreinen blijkt het systeem van de deelgemeentes vast te lopen, als het al ooit gesmeerd gewerkt heeft. Bij echte verloedering grijpt de Coolsingel in en bombardeert een gebied tot Hotspot, waar de wethouder de baas is en niet de deelraad. Of we hevelen onze voorzieningen over aan de deelgemeentes die dan prompt besluiten om stedelijk uiterst belangrijke voorzieningen als het Oostelijk Zwembad, Odeon of het Kapelletje te sluiten. Veel bewoners zien hun deelraad niet als bondgenoot maar als obstakel. Als ze hun deelraad aanspreken, wijzen die snel naar de Coolsingel en op het Stadhuis worden ze dan weer terug gestuurd naar hun deelgemeente. Het gedoe rond de parkeermeters is er een sprekend voorbeeld van. Veel Rotterdammers ervaren hun deelraad als een sta-in-de-weg die hen verhinderd om rechtstreeks zaken te doen met de politiek. Haal dat kastje van de muur!De Rotterdamse deelgemeentes zijn bestuurlijk zo ingedeeld dat ze vooral een minimum aantal inwoners bevatten. Daardoor zijn vaak wijken samengevoegd die geen enkele historische band met elkaar hebben: Kralingen bij Crooswijk; de Kop van Zuid bij Afrikaanderwijk bij Katendrecht bij Hillesluis bij Vreewijk bij het Noordereiland of  Feijenoord. In feite zijn de deelgemeentes te klein voor echte bestuurskracht. Ze missen de bevoegdheden van een echte gemeente. Daarom zou je de bevolking in de  deelgemeentes buiten de ring de mogelijkheid moeten geven om zelfstandig te worden. Want waarom is Spijkenisse dat wel en Hoogvliet niet? Waarom Capelle wel en Alexanderpolder niet? Waarom Hillegersberg niet en Bergschenhoek wel? Waarom IJsselmonde niet en Barendrecht wel? En Hoek van Holland heeft natuurlijk veel meer binding met het Westland dan met Rotterdam. Om vanaf de Coolsingel in deze deelgemeente te komen moet je over het grondgebied van de zelfstandige gemeentes Schiedam/ Vlaardingen en Maassluis. Kortom, verlos ons en hen van de afhankelijkheid. Natuurlijk hebben we veel gemeen, maar dat geldt voor alle regiogemeentes. Overal zit het vol “Rotterdammers” in Hellevoetsluis, in Carnisselande, in Albrandswaard, in Capelle en Spijkenisse. Daarom wordt het de hoogste tijd om de provincie Zuidholland, dat overblijfsel uit de 16e eeuw, op te heffen en te vervangen door een rechtstreeks gekozen regioraad. Tenslotte beslist de regioraad nu al over ons Openbaar Vervoer , onze Brandweer, onze Jeugdzorg etc. Nu is die regioraad nog getrapt gekozen en benoemd, maar dat kan met de volgende raads verkiezingen al veranderd worden.Als de deelgemeentes buiten de Ring verzelfstandigd zijn, houden we binnen de ring een stad over van zo’n 350.000 inwoners verdeeld over een 40 tal wijken.Binnen de ring zijn de deelgemeentes te groot om echt het bestuur dichter bij de mensen te brengen. Want mensen wonen niet “in Charlois” maar op Heijplaat, in Carnisse, de Tarwewijk of Oud Charlois. Hetzelfde geldt voor het Oude Noorden, voor Blijdorp, voor de Provenierswijk. Er is niemand die zich “noorderling” voelt, of delfshavenaar. Tegelijk zijn de deelgemeentes te klein om de bevoegdheden van de centrale stad over te nemen. Daarom bepleit de SP al jaren een systeem van niet partijpolitiek ingekleurde wijkraden. Want op het gebied van Schoon/ Heel en Veilig bestaan er geen VVD-lantaarnpalen of SP-wipkippen. Geef elke wijk een budget. Laat de bewoners elk jaar een wijkraad kiezen, bestaande uit buurtbewoners met hart voor de straat, ongeacht hun politieke kleur. Voeg aan die wijkraad een enkele ambtenaar toe die als een “stadsmarinier” waakt over de besteding van het budget en de vrijwilligers van de wijkraad helpt bij de uitvoering van de besluiten. Zo’n systeem is ook vele miljoenen Euro’s goedkoper. Vanwege de belachelijke dualisering op deelraadniveau betalen we ons nu blauw aan veel goedwillende amateur politici. En wat dacht U dat al die Dagelijks Bestuurders voor salaris hebben? De vrijwilligers van de wijkraad kunnen volstaan met een ruimhartige onkostenvergoeding, maar mensen die politicus willen spelen moeten maar zorgen dat ze op de gemeentelijst gekozen worden.Natuurlijk kun je ook een heel ander systeem kiezen. Zoals in onze zusterstad Lille, waar er in elke deelgemeente een wijkburgemeester wordt gekozen die zelf weer zitting heeft in de centrale gemeenteraad. Hoe denkt Rotterdam dat trouwens te gaan doen in 2006? Naast een gekozen Opstelten nog 11 deelburgemeesters? Kunt U zich voorstellen, dat de verwarring dan compleet is? Kortom, als we nu toch de hele begroting tegen het licht houden met het ROTS-traject, kunnen we dan niet de discussie starten over de toekomst van de deelgemeentes? Voor de SP telt daarbij maar de vraag of de gewone Rotterdammer wat meer te vertellen krijgt en kan zien dat er wat nuttigs wordt gedaan met zijn geld

Terug naar Buurten in de Wijken