Rotterdam

De SP is ontevreden over de plannen van en de poppetjes in het nieuwe Rotterdamse college. Dit is de toespraak die Theo Cornelissen hield tijdens de installatie.

Rotterdam verdient beter

Rotterdam verdient beter, dat is de titel van het programma waarmee de SP in Rotterdam de verkiezingen op 7 maart is ingegaan. Massaal stemden de Rotterdammers voor verandering, weg van het beleid van de regeringspartijen VVD en CDA en weg van Leefbaar Rotterdam. De PvdA en de SP wonnen flink. De migranten, de mensen met een minimuminkomen, de volkstuinders, de huurders van sociale woningen wezen het rechtse beleid van de afgelopen jaren terug naar de geschiedenis.
Hoe groot moet dan nu de teleurstelling voor hen zijn dat we vandaag, nog verder teruggaan in de geschiedenis.

"Met Peter van Heemst kun je alle kanten uit", zei ik in de media: naar voren, naar links naar rechts, maar nu blijkt hij achteruit gereden te zijn, terug naar de vorige eeuw.
Ook in de periode 1994-2002, de periode Kombrink, zat er zo'n brede coalitie van VVD-CDA-PvdA en Groen Links.
Een grijze, een technocratische coalitie die door de Rotterdammers in 2002 juist massaal werd afgewezen.

In de ogen van de SP heeft Peter van Heemst de uitslag van de verkiezingen verkwanseld. Ik wil hier niet opnieuw ingaan op de leugens die Peter van Heemst hier net heeft uitgesproken.

Ik verwijs naar de persconferentie die informateur Boekhoud in april heeft gehouden, waarin hij klip en klaar verslag deed dat de VVD de onderhandelingen voor een coalitie afbrak. De heren Harbers en Geluk kunnen en willen dat bevestigen. Het coalitieakkoord belooft weinig goeds.
Terecht juicht de VVD op haar site dat ze "de coalitiebesprekingen met succes heeft afgerond".
Als een van de grote verliezers, had de VVD zich ten doel gesteld er alles aan te doen "om de SP buiten het bestuur te houden".
Dat is ze gelukt. Gefeliciteerd! Dan stem je PvdA en dan krijg je VVD. Bravo! Samen met die andere verliezer het CDA was ze er op uit "om het bestaande beleid voort te zetten". En ook daar is de VVD volledig in geslaagd.

Al voor de onderhandelingen begonnen, stelde de lijsttrekker van de PvdA dat hij geen programma had, koos hij de prominente CDA-er Piet Boekhoud tot informateur en ging hij zelf achterover leunen. Sterker nog, geheel in tegenstelling tot de kiezers pleitte hij vooral voor continuïteit. Nou die continuïteit staat dan ook centraal in dit coalitieakkoord. "Leefbaar light" noemt Marco Pastors het. Erger nog zou ik zeggen.

De eerste 72 van de 100 dagen zijn al met nietsnutten verloren gegaan. In plaats van op 8 maart beginnen we misschien nu op 18 mei. Want dit coalitieakkoord is vlees noch vis. Het kan zo veel beter.
Met een uitdaging aan elke Rotterdammer, ongeacht afkomst of inkomen, om mee te doen. Met een Rotterdamwet tegen de armoede in plaats van uitsluiting van huisvesting in grote delen van de stad.
Met goed, goedkoop en fijnmazig openbaar vervoer in plaats van marktwerking en privatisering.
Zo kunnen we ons hele verkiezingsprogramma nalopen en constateren dat er grote overeenkomsten mogelijk waren met het programma waarmee PvdA of Groen Links naar de kiezers zijn gestapt.

Nu wordt het beleid van CDA en VVD voortgezet. En daar komt dan het wollige PvdA-taaltje van vroeger weer bij.
Wollig taalgebruik over sociaal investeren, participatie, armoedebestrijding, kansen voor jongeren.
Wollig, omdat nu 10 weken na de verkiezingen, er nog geen enkel concreet voorstel ligt over HOE dat sociale beleid dan vorm wordt gegeven, HOE die tienduizenden jongeren dan kansen krijgen, HOE de Rotterdammers dan uitgedaagd worden hun ambities waar te maken.

Wij zouden gekozen hebben voor een links college van SP, PvdA en Groen Links. En als je dat dan 'te smal' vindt dan had daar een sociale CDA-er van mij best bij mogen zitten.In Schiedam laten PVDA en SP en CDA zien hoe het wel kan. In tientallen Nederlandse steden blijkt anno 2006 dat een coalitie met de SP goed kan. Juist omdat de kiezers dat mogelijk hebben gemaakt. Juist omdat de kiezers dat wensen. Dat was ook mogelijk en wenselijk in Rotterdam na de uitslag van 7 maart. Helaas, hier is de PvdA onder leiding van Peter van Heemst opnieuw de Partij van de Lafheid gebleken.

En dan verbaast het ons niet dat we worden opgezadeld met een coalitie van de CVVDA, een Coalitie Van Voort Durende Angst.
Angst om migranten in de stad toe te laten.
Angst om jongeren ruimte te geven in plaats van hen met veel repressie in toom te houden.
Angst om iets in Rotterdam te veranderen.
Het zou natuurlijk mee kunnen vallen. Maar wij hebben er, gezien de voorgestelde wethouders weinig vertrouwen in.

Op de eerste plaats zijn het er 2 te veel! Die 2 VVD-wethouders horen er niet in en kunnen er dus uit. En ook het CDA heeft 1 wethouder te veel, op die plaats had dus minstens een SP-er moeten zitten.

Voor de SP gold nooit fractiediscipline en ook deze periode zal elk SP-raadslid op basis van eigen overwegingen, na het horen van argumenten in het debat, een eigen zelfstandige politieke afweging maken. Daarom weet ik ook niet wie van onze fractie voor of tegen welke wethouderskandidaat gaat stemmen. Mijn eigen overwegingen kan ik hier wel geven, zeker na de kennismaking gisteren op het Stadhuis, waar overigens bijna meer wethouders dan raadsleden aanwezig waren.

Als eerste is daar Jeannette Baljeu. Al de zoveelste VVD-wethouder verkeer en vervoer. Die hoort daar niet. Onder leiding van vd Muijsenberg, Janssens en Hulman is de RET geprivatiseerd, het openbaar vervoer uitgekleed en kreeg de auto ruim baan. Bespaar ons alstublieft opnieuw vier jaar VVD-beleid! Mijn stem dus niet voor Baljeu.

Ook niet voor Roelf de Boer, de andere VVD-er. Een man met duidelijke standpunten, dat wel, maar zijn standpunten zijn de mijne niet. Als ex-LPF-minister wordt hij hier neergezet als waakhond voor de grote ondernemers uit het havenindustriële complex. Miljarden naar de Maasvlakte, misschien zelfs een kerncentrale erbij? Duidelijk dat de SP dat niet zal steunen.

CDA-er Lucas Bolsius heeft de verkiezingen verloren. Op zich een aardige man, maar daar hebben we er duizenden van in Rotterdam. Gisteren was Bolsius afwezig bij de kennismaking, wat ons betreft kan hij weg blijven en kan hij tegelijk met zijn collega's uit het vorige college afscheid nemen.

De andere CDA-er Leonard Geluk mag van mij blijven, als hij in staat is om het beleid voor de Rotterdamse jongeren een echt sociaal gezicht te geven. We zullen hem kritisch volgen.

Groen Links lijsttrekker Orhan Kaya, krijgt mijn voordeel van de twijfel. Hij heeft nog weinig laten zien op de gebieden van integratie, participatie en cultuur, maar iemand kan zich snel ontwikkelen. Dat kan dus meevallen al vrees ik het ergste. Integratie was ooit een kans maar wordt nu, door het jarenlange getreiter van Verdonk en Pastors, in de ogen van veel migranten als straf gezien. Een wethouder integratie is net zoiets als een wethouder veiligheid. Dat is altijd integraal beleid, gaat dus over alles en dus over niks.
De successen zullen worden geclaimd door de vakwethouders Kriens, Geluk en Schrijer en de problemen zullen op het bordje van Kaya worden geschoven. Hij zal het dus knap moeilijk krijgen, zeker ook omdat Groen Links getalsmatig eigenlijk overbodig is in dit college.

PvdA-er Hamit Karakuþ, is een makelaar, is nooit gekozen als volksvertegenwoordiger. Hij wil dat ook niet, hij wil graag ondernemen, hij wil het desastreuze beleid van Leefbaar Rotterdam en VVD rond de volkshuisvesting voortzetten. U begrijpt dat we geen behoefte hebben aan hem als wethouder op een terrein dat zo belangrijk is voor de Rotterdammers. Voor de SP stond en staat een verandering in het woonbeleid centraal in de komende periode. Zonder fatsoenlijke en betaalbare woning kan niemand leven.
De SP zal op dit terrein dus stevig oppositie voeren en samen met de Rotterdammers laten zien hoe het anders kan en anders moet.

Naast wonen zijn werk en inkomen natuurlijk van levensbelang. We hopen dan ook dat de wethouders Schrijer en Kriens er in zullen slagen het armoede- en welzijnsbeleid te veranderen. Zodat de vele tienduizenden Rotterdammers, die nu noodgedwongen aan de onderkant van de Nederlandse samenleving zitten, eindelijk eens een beetje perspectief krijgen op een fatsoenlijk inkomen, op werk, op een menswaardig bestaan.

Het coalitieakkoord heet "Perspectief voor iedere Rotterdammer". Mooie titel, maar wij zien dat niet terug in de inhoud. Zeker wel perspectief voor de mensen met een hoog inkomen, mensen met een dure of middeldure woning, mensen met een auto, mensen met een hogere opleiding, voor gezinnen uit de middenklasse. Maar veel vaagheden en niks concreets voor die andere helft van de Rotterdammers. De Rotterdammers die door het vorige college tot ongewenst vreemdeling waren verklaard.

Kortom MdV. Natuurlijk is de SP boos en ben ik boos. Natuurlijk had de SP graag de kans gegrepen om ons programma mee uit te voeren.
Veel mensen in de stad hebben er ook vertrouwen in dat wij dat goed zouden kunnen. Maar dan moet er wel wat te regeren zijn. De SP zal nooit "zomaar aanschuiven". Mensen voeren geen campagne voor de SP "om mee te mogen doen". Dan kunnen ze net zo goed lid worden van de PvdA want dan mag je altijd meedoen, al weet je al jaren niet meer waar mee dan.

Bij de SP gaat het om de inhoud. Onze handen jeuken om aan de slag te gaan. Binnen een coalitie hadden we meer kunnen doen dan er buiten. Maar nu er een college komt van "rechtsomkeer", gaan we met nieuw elan en nieuwe energie stevig de oppositie in. Oppositie om, gebruikmakend van de nieuwe mogelijke meerderheden in de raad, de Rotterdammers wel perspectief te bieden.
Want Rotterdam verdient beter!

Rotterdam kan beter, doe dat dan ook! (08-04-2006)
SP Rotterdam betreurt afbreken onderhandelingen (07-04-2006)