Column Edwin de Voigt: 120% Rotterdammer
Column Edwin de Voigt: 120% Rotterdammer
Kerstborrel SP Rotterdam.
Er is een kindeke geboren op aard. Amalia. In dit geval kwamen er geen drie koningen op bezoek
maar een koningin en een lelijke, voorheen bij de vrouwen kansarme, prins die maar niet in een kikker
wilde veranderen maar wel goed door kon als ezel.
Ook Mabel-wist ik niet-Smit kwam een cadootje brengen, een doorgeladen waterpistooltje voor in het
babybadje. Altijd leuk. Ze had al een zeilbootje.
In ons Rotterdam ofwel Bethlehem aan de Maas, zoals Theo Cornelissen het noemde, is er volgens het
College eigenlijk geen plaats meer voor gevluchte aanstaande papas en mamas. Terwijl de de Ster van
Rotterdam, de Euromast, toch lonkt. Ze zijn kansarm.
Kansarm?
Onzin! De zoon van Jozef en Maria is misschien nooit rijk geworden maar heeft wel de meest
succesvolle bestseller ooit laten schrijven. Zowel De Bijbel deel 1, The Beginning als deel 2,
Reloaded; het Nieuwe Testament, waren een doorslaand succes. Deel 3, Revolutions, moet nog uit komen
en zou de grootste knaller moeten worden. Mede mogelijk gemaakt door de SP?
Rotterdam zet door! heette het plan, Rotterdam duwt het door je strot! zullen ze bedoelen.
Ik heb het niet helemaal begrepen maar je moet geloof ik 120 % Rotterdammer zijn wil je in onze
havenstad komen te wonen. Je moet bijvoorbeeld alle werken van Carrie en Deelder uit je hoofd kunnen
en kennen, boksen als Bep van Klaveren en de Maas overzwemmen om daarna te dineren in Hotel New York
(als je dat kunt betalen mag je blijven)..
En je moet natuurlijk, niet te vergeten, altijd blijven en zeuren en zaniken altijd blijven klagen
ook als je tevreden bent. Een echte Rotterdammer, zegt als hij geheel tevreden is: "Het ken
beter".
"maar het ken."
Nooit toegeven dat het goed gaat want zo luidt het gezegde;
Als een kansarme een kansrijke één vinger geeft dan nemen de ze ook nog de benen.
Ook de Dichters voor Vrede, een initiatief van de SP, kwamen 10 december weer bij het Erasmus beeld
bij elkaar om een weerwoord te laten horen, tegen tweedeling in Rotterdam tussen arm en rijk, zwart
en wit ofwel gewenst en ongewenst. Ook ik had een gedichtje en dat luidde:
Delen
Eén Rotterdam
Niet in twee gehelen
Niet enkel een driedelig pak
Geen Rotterdammers vierendelen