h

Integratie uit de gratie?

20 december 2004

Integratie uit de gratie?

Heel Rotterdam Vooruit

Rotterdam, 3 december 2004

Rotterdams Integratie Debat
SP-afdeling Rotterdam kruist degens over integratierapport

Integratienota “Heel Rotterdam Vooruit’ kritisch onder de loep genomen

Zo’n veertig mensen kwamen 20 december naar de Tamboer om de discussieren over de integratienota van de SP-afdeling Rotterdam ‘Heel Rotterdam Vooruit’. Aan de hand van stellingen uit het rapport debatteerde het forum met genodigden van migrantengroepen en andere belangstellenden in de zaal.

Medeauteur van de nota Lot van Baren stelt in de aftrap met de eerste stelling dat niet zozeer de multiculturele samenleving een probleem is, maar dat de sociaal-economische achterstelling van veelal migrantengroepen de problemen veroorzaken. De SP vreest dat het in dat opzicht juist erger zal worden, met het huidige kabinets- en collegebeleid van bezuinigingen. De zaal deelde die mening wel, maar er waren ook tegengeluiden te horen. We verschillen wel degelijk van elkaar en dat is goeddeels cultureel bepaald. Maar dat hoeft geen probleem te zijn: elke cultuur heeft z’n eigen goed en slechte kenmerken. Elkaar aanspreken op en verantwoordelijk stellen voor onwenselijk gedrag heeft niet te maken met iemands sociaal-economische positie, maar veeleer met angst. Ook werd opgemerkt dat in de media vooral belicht wordt waar we in elkaar van verschillen, in plaats van de overeenkomsten te benadrukken.

Ook over het feit of iedereen Nederlands moet spreken is wel een en ander op te merken. Mahjoub Benmoussa, voorzitter Platform Buitenlanders Rijnmond ziet taal als belangrijk middel om uit een isolement te komen, actief te worden. Maar, zo stelde de zaal, je spreekt de taal, je hebt een gedegen opleiding… mag je dan meedoen? Vind je werk?

En moeten we de gastarbeider die we hier veertig jaar geleden naartoe haalden om te werken – niet om te blijven, vonden we toen, nu nog verplichten taalles te nemen? Toch wel, werd geopperd. Hij of zij heeft besloten te blijven en daarmee ook de taak gekregen kinderen en kleinkinderen goed in Nederland op te voeden en bijvoorbeeld te kunnen ondersteunen met school. Verplichten met sancties gaat misschien te ver, maar de drempels voor deze groep om de lessen te kunnen volgen moeten worden weggenomen.

Theo Cornelissen, fractievoorzitter van de SP in de raad verdedigde vervolgens waarom scholen twee wachtlijsten zouden moeten aanleggen. Voor kansarme kinderen en kansrijken. Niet voor allochtonen en autochtonen, zoals CDA’er geluk voorstelt.

Hans Praden, onder andere lid van de werkgroep Sociale Infrastructuur pleitte zowiezo voor enkel openbaar onderwijs. Vanwaar als die verschillen? De zaal meende dat die verschillen niet eens zo groot zijn. Behalve de leerlingen te mengen, zou het team van leerkrachten gemengd moeten worden. Dan kunnen leerlingen zich beter herkennen in de leraren. Ook moet er in het onderwijs meer aandacht zijn voor elkaars cultuur.

Na poezie van Jeroen Naaktgeboren (de Woorddansers) en Juan Heinsohn-Huala (ex-Dunya)
en een column van Edwin de Voigt, theatermaker en fractiemedewerker van de SP, kwam de vraag op tafel of organisaties die zich slechts richten op een etnische groep wel subsidie moeten krijgen. Benmoussa vindt van wel omdat deze organisaties migranten vertrouwen geven en daarmee goed zijn voor de emancipatie. En na de moord op Theo van Gogh trok iedereen zich terug in de eigen club, uit angst en op zoek naar steun. Daar werden door de zaal

kanttekeningen bij geplaatst. Subsidie zou wel als doel moeten hebben om de achterstanden van migranten weg te werken. En ze moeten gecontroleerd worden. En waarom zitten er nauwelijks jongeren in zelfhulpgroepen? En laten we de buurthuizen weer echt voor iedereen zijn: dus ook met migranten in de besturen.

Bij de laaste stelling ‘cultuur of religie kan emancipatie, participatie en economische zelfstandigheid bevorderen’ werd nogmaals aangehaald dat elke cultuur z’n goede en slechte trekken kent.

Dus, integreren, meedoen: ja,

assimileren, volledig opgaan in de overheersende cultuur van het land: nee.

U bent hier