Rotterdam

Het gaat om de mensen en niet om de statistiek

Beste collega raadsleden,

In de raadsvergadering van vandaag, 11 september, is er voor mijn fractie slechts 7 minuten spreektijd gereserveerd. Natuurlijk veel te weinig om onze inbreng over alle belangrijke agendapunten naar behoren te doen. Daarom onderstaande uitgebreidere toelichting bij het interpellatiedebat over de zogenaamde "allochtonenstop" en de nota "Mensen maken de stad".

Toen het COS half augustus bekend maakte dat in 2017 Charlois voor meer dan 80 procent uit allochtonen zou bestaan, reageerden sommigen met "no way!" of "dat mogen we nooit laten gebeuren!", anderen haalden de schouders op en zeiden "so what?" of "maakt dat iets uit dan?" Het is goed dat Dominic Schrijer als verantwoordelijke voorzitter van Charlois de discussie opende en dat Leefbaar Rotterdam eindelijk de discussie aandurfde waarmee ze door zoveel Rotterdammers gekozen is. De SP heeft al jaren aandacht gevraagd voor de problemen in de wijken en het mislukte integratiebeleid. We zijn dan ook blij dat het taboe rond dit onderwerp eindelijk wordt doorbroken. Maar de toon van de discussie en de aangedragen oplossingen zijn wel belangrijk. Als wethouder Pastors in het Rotterdams Dagblad juist is geciteerd, dan verklaart hij in feite bijna de helft van de Rotterdammers tot ongewenst vreemdeling. En dat komt hard aan, of het nu om jezelf of je buurvrouw gaat.

Natuurlijk, de SP heeft ook altijd voor spreiding gepleit. Misschien vanuit dezelfde analyse, maar wel met een andere oplossing. Wij willen geen zwarte en witte scholen, geen segregatie in zwarte en witte getto's, geen "wijken voor de rijken" naast achterstandswijken vol zogenaamde kans-armen. Wij willen helemaal geen armen. Van het college verwachten wij dan ook voorstellen bij de begroting om die armoede op te heffen, voorstellen om de kansen voor de Rotterdammers te vergroten. Kansen op werk, op fatsoenlijke huisvesting, op behoorlijk onderwijs, gezondheidszorg, voorzieningen voor ouderen en ook voor de jongeren. Natuurlijk is het goed als nieuwkomers niet rechtstreeks naar Spangen of Tarwewijk gestuurd worden. Veel beter is het om ze in sociaal stabielere wijken als Prinsenland of Nieuw Terbregge op te vangen. Want die door ons al jaren bepleite spreiding zorgt dat die nieuwkomers en hun kinderen echte kansen krijgen op integratie in onze samenleving. Tegelijkertijd krijgen de achterstandswijken dan de rust en de tijd om een stabiele samenleving op te bouwen. Maar dat betekent wel dat de onlangs aangenomen Woonvisie meteen weer van tafel moet. De SP is benieuwd welke partijen ons daarin nu willen volgen.
Ook wij weten dat de weg van sociale woningbouw in geplande villawijken en de spreiding van nieuwkomers een lange weg is.

Maar laten we nu wel beginnen, want we hebben al 30 jaar te lang gewacht.
Ondertussen moeten de problemen nu al worden aangepakt. Dat betekent concrete aanpak en handhaving van de regels rond overbewoning, criminaliteit, asociaal gedrag, naast maatregelen om de kansen van vele tienduizenden Rotterdammers op een fatsoenlijk inkomen te vergroten. Door werk, door scholing, door opvoedingsondersteuning. Het huidige beleid, leidt tot toenemende apartheid, verkleint in feite de kansen op vrije keuze van vestiging of onderwijs. Wie aan de onderkant van de samenleving begint, heeft helemaal niet de keus tussen Kralingen of Afrikaanderwijk. En die groeiende apartheid is funest voor de hoogstnoodzakelijke integratie van migranten. Uit de migrantenenquête van de SP en vele andere onderzoeken blijkt dat ook veel migranten voor gemengde wijken zijn.

Het beste bewijs is nog wel diezelfde statistiek van het COS die aangeeft dat velen zo snel als ze kunnen uit de probleemwijken verhuizen. Veel mensen stemmen met hun voeten als de verantwoordelijke overheid niet voor een minimale veiligheid en bestaanszekerheid kan zorgen.

"Mensen maken de stad" zegt het college en wij zeggen hen dat na. Het gaat om de Rotterdammers die we nu in de stad hebben en hoe we met die mensen Rotterdam weer leefbaar krijgen. En dan gaat het niet om een zogenaamde statistische verbetering die zou blijken uit aantallen allochtonen versus autochtonen. Het gaat wel om het tegengaan van de sociaal-economische tweedeling die zich de afgelopen decennia steeds meer langs etnische lijnen heeft voltrokken. "Sociale Integratie" zegt het college in het rapport dat we vandaag bespreken. Maar dan moeten we wel zorgen voor stabiele buurten. Dat doe je niet door overal goedkope huizen te slopen en de huidige bewoners als herstructureringsnomaden van de ene verpauperde wijk naar de andere te verjagen. Ook de stad uit en de regio in, is geen garantie op echte verbetering. Wie naar Parijs en de banlieus uit haar voorsteden kijkt ziet dat je dat soort getto's met bijbehorende problemen niet zou moeten willen. We moeten er voor zorgen dat mensen graag in hun wijk blijven wonen, ook als ze het in inkomen beter krijgen. Dat is goed voor de sociale cohesie, voor de mantelzorg voor familieleden, voor de integratie van nieuwkomers en oudkomers. Daarvoor is het nodig dat in alle Rotterdamse wijken de basisveiligheid gegarandeerd wordt en inderdaad het programma "Mensen maken de stad" wordt uitgevoerd. Maar dat vereist wel een maximale betrokkenheid van de gemeentelijke diensten die de bewoners in hun initiatieven ondersteunt.

Tegelijkertijd zitten we met een gigantische woningnood en een vrije woningmarkt die ervoor zorgt dat mensen die graag op Heijplaat wonen nu in Spangen terechtkomen en Tarwewijkers tegen hun zin in Hoogvliet. Daarom wil de SP voorstellen om serieus de voordelen en nadelen te onderzoeken van een nieuw stelsel van woningtoewijzing. En het is dan nog maar de vraag of het alleen voor huurwoningen zou mogen gelden. Ook koopwoningen zou je misschien onder een woonvergunningsplicht kunnen laten vallen. Volgens de SP bevordert het de sociale cohesie door, als er een woning vrijkomt, de woningzoekenden uit die wijk de eerste keus te geven, daarna mensen uit dezelfde deelgemeente, als derde anderen uit Rotterdam, als vierde mensen die van buiten komen maar wel in Rotterdam geboren zijn, als vijfde mensen die economisch aan de stad gebonden zijn, en pas op de laatste plaats mensen van buiten Rotterdam zonder binding met de stad. En daarbij maakt het dan geen verschil of ze nu uit Maastricht, Madagascar, Mali of Manhattan komen. Het mag ook geen verschil maken of ze gekleurd zijn of arm. Voor de SP zijn alle Rotterdammers gelijkwaardig.

"Ze zijn me allemaal even lief" zei burgemeester Opstelten. Laat het college dan met de SP werken aan een stad met respect voor ieders menselijke waardigheid en een sociale integratie gebaseerd op solidariteit. Veel Rotterdammers hebben dezelfde baas, dezelfde huisbaas en dezelfde supermarkt. Daarbij is het onderscheid in allochtoon of autochtoon van geen enkele waarde. Laten we dat verschil dan ook niet maken.

"Verdeelde mensen maken de stad kapot!" en dat zouden we niet op de agenda moeten zetten.

Meer informatie: Theo Cornelissen (06-) 20 43 01 96, E-mail

Zie ook: het artikel in het Rotterdams Dagblad

Terug naar Opinie