Rotterdam

Voorzitter,

Met de voorjaarsnota kondigt het deelgemeentebestuur aan zijn ingeslagen weg voort te willen zetten met nog meer bezuinigingen. 'Doorschuiven, opschorten, uitstellen of afstoten' Daarop komen de zoekrichtingen vooral neer om de begroting financieel rond te krijgen. Wellicht dat we er nog eens achter zullen komen, wanneer we als deelgemeente alleen maar dat zouden doen wat des deelgemeente is - dat we de deelgemeente als bestuurslaag het beste kunnen opheffen en kunnen vervangen door wijk- of buurtraden.
Laat ik stellen, dat ik daar op zichzelf niet rauwig om zou zijn. Want als het gemeentebestuur aan de Coolsingel niet weet wat er in de buurten en wijken als van Noord nodig is om het leefbaar te houden - dan zou je als deelgemeente niet onnodig als obstakel tussen de verontwaardigde/protesterende bewoner van Noord (aan de ene kant) en de burgemeester en wethouders (aan de andere kant) in willen zitten.

Ondertussen krijgen we wel minder uit het deelgemeentefonds. We zitten zelfs officieel in een recessie waarin een kabinet de ene miljard na de andere miljard aan bezuinigingen aankondigt. En dat in zo'n rijk land als Nederland. Het geeft de noodzaak aan om als volksvertegenwoordiger dicht bij de burger, vooral te wijzen op alle gevolgen voor onze inwoners - naar gemeente en naar Rijk toe. Noord kent een heel groot aantal mensen waarvan de portemonnee nu niet wat je noemt rijkelijk gevuld is. Hun toekomstperspectief ziet er steeds minder florissant uit, terwijl de maatschappij zich verhardt - en de solidariteit tussen ziek- en niet ziek, werkend en niet werkend, oud- en jong, ingezetene van Nederlandse afkomst en ingezetene van buitenlandse afkomst, onder steeds zwaarder druk komt te staan, of zelfs moedwillig wordt afgebroken.

De landelijke, gemeentelijke en deelgemeentelijke bezuinigingspolonaise treffen onevenredig de zwakkeren in onze samenleving, en ondermijnen daarmee de beschaving van onze samenleving. Als we dat geluid niet overbrengen, maar dit slechts aan de slachtoffers zelf overlaten - dan kunnen we wat mij betreft deze raad van volksvertegenwoordigers het beste opheffen.

Met de bijdrage voor de voorjaarsnota waarmee de coalitiepartijen komen, geeft de kaders aan die nagenoeg naadloos aansluiten bij de zoekrichtingen van het bestuur. Als SP-fractie willen wij niet mee doen met deze polonaise - tenminste niet op deze manier.

Ik zal me niet wederom uitlaten over de kortingen op buitenruimte, groen- en wegonderhoud. Ook zal ik niet nogmaals mijn afschuw uitspreken over het inkrimpen van het openbaarvervoer dat er toe zullen leiden dat onze verkeersriolen nog grotere aantalen auto's zullen gaan verwerken. Ik zal me niet nogmaals negatief uitlaten over het kostendekkend willen maken van de Volkstuinen. U mag er wel van uitgaan dat ik deze zaken (in min of meerdere mate) meeweeg in mijn afwijzing van de voorjaarsnota. Ik wil me echter nu kort beperken tot twee zaken, om te peilen of de raad hier kaderstellend op wil treden.

Ik ben het er niet mee eens het inzetten van zoekrichtingen op afstoten en sluiten buurt- en wijkhuizen. Die uitkomst is dan bij voorbaat vastgesteld en gaat bovendien geheel voorbij aan het feit dat het sociaal- en maatschappelijk profijt van het gebruik van buurt- en wijkaccommodaties zich niet volledig in financiën laat vangen.

Sluiting van Basta, sluiting van de Boeg… Het op voorhand instemmen om ruimte voor jongeren te beperken tot het Klooster en het Lispunt. Dat lijkt mij een slechte zaak voor iedereen.

Dat waar het de jongeren betreft, enerzijds repressiever optreden en anderzijds de ruimte waar jongeren terecht komen drastisch beperken door hen de toegang te ontzeggen. (Natuurlijk moeten we jeugd criminalitiet inperken en onder controlle krijgen.) Maar met zo'n beleid snijden we ons zelf in de vingers. Sluiting van de Boeg bijvoorbeeld nadat het er jaren goed liep met de jongeren. Moeten we er niet juist voor zorgen dat in de nabijheid waar jongeren rond gaan hangen iets voor hen te doen is? Is dat niet voor iedereen beter?

Zorgelijk bij het 'efficiënter' gebruik van wijk- en buurthuizen is natuurlijk de onzekere positie die de I/D-ers bekleden. Met name voor de openstelling en het beheer van buurt en wijkaccommodaties. Valt er één van hen weg zonder dat hij of zij naar een reguliere baan doorstroomt - dan is dat een domper. Met de instroom stop is dat niet iets dat eenvoudig goedgemaakt kan worden. Ik vind wel dat ook zij niet de dupe mogen worden van het 'efficiëntere' gebruik van wijk- en buurtaccommodaties.

Er komt een onderzoek naar de nut en noodzaak van de accommodaties. Mijn vraag aan de raad is in aanloop daar naartoe kaderstellend op te treden. Het niet goed of inefficiënt gebruik van wijk- aan buurthuizen kunnen we als last ervaren, maar ook als een ruimte die te winnen is voor bewonersgroepen of verenigingen. Dagelijks bestuurder Van der Donk heeft zich al eens laten ontvallen, dat zo ook meer huuropbrengsten gegenereerd kunnen worden - wat het allemaal bij elkaar ook weer goedkoper kan maken. Zijn opmerking heeft mij geïnspireerd tot het opstellen van een motie om een andere zoekrichting aan te reiken…

De motie luidt als volgt: Motie inspanningsverplichting betere benutting buurt- en wijkhuizen

Het tweede punt wat ik kort wil aanroeren ligt op het terrein van de kunst en cultuur. Nu zal ik niet nogmaals de onwenselijkheid om een meningsverschil over de schatten van Noord door advocaten uit te laten vechten… terwijl de activiteiten voor onze burgers geen doorgang hebben. Hoewel ik vind dat ons bestuur zich daar verantwoordelijk voor moet voelen, zal ik het vooral willen wijzen op eenzelfde verantwoordelijkheid ten aanzien van het Kappeletje. Ook dit podium voor cultuurparticipatie van gewone mensen dreigt in de bezuinigingswoede te sneuvelen. Nu is het mij om het even of de deelgemeente, dan wel de gemeente er voor zorgt dat Kapelletje behouden blijft. Echter ik voorzie dat in een discussie tussen Coolsingel en Eudokiaplein de Van der Sluysstraat het onderspit zal moeten delven. Dat mag niet gebeuren. Het Kapelletje zou ons veel meer waard moeten zijn dan het teloor te laten gaan in een discussie over wat des gemeentes en wat des deelgemeente is (wat immers als je het heel banaal bekijkt een kwestie is van vestzak - broekzak). Maar zo'n podium en onderkomen van de Rotterdamse Vereniging van Amateurtheater is wel van ontiegelijk veel waarde om ook de sociale cohesie te bewaren bij een samenleving die zoveel te verduren krijgt door zowel rijks- als gemeentelijke bezuinigingen.

Daarom de volgende motie: Motie voortbestaansgarantie het Kapelletje

Tenslotte, wanneer iedereen zijn bijdrage in de bezuinigingen moet leveren, zou je op zijn minst ook moeten overwegen of we het geld dat we onszelf aan fractieondersteuning toebedelen, niet ook moeten terugbrengen. Ik hoor graag of de andere fracties er iets voor voelen dat ik de motie 'snijden in eigen vlees' (uit 2002) nogmaals bij de begrotingsbehandeling terug moet laten komen.

Mathijs Spaas, SP-raadslid deelgemeente Noord

de motie inspanningsverplichting betere benutting buurt- en wijkhuizen is aangenomen

Terug naar Archief