Rotterdam

Nieuws Noord
Archief

Voor de derde maal dit jaar zal de deelgemeente politiek een dansje doen… het lijkt wel een stroperige processie. Laten we wel wezen: Van het coalitieprogramma 'Partnerschap als motor' zijn we al huppelend overgegaan naar het bestuursprogramma 'de Motor van het partnerschap', en zijn we nu aan de volgende rondedans toegekomen: de begroting voor het jaar 2003. Ik zou deze begroting de werktitel willen meegeven: 'De motor hapert' of 'Help het motortje verzuipt' met als ondertitel 'Partner te schappelijk in bezuinigingen'
Mijn bijdrage mag u dan ook vervolgens beschouwen als 'SP fractie Noord en de kunst van het motoronderhoud'.

Het bestuur is te schappelijk met bezuinigingen, en kan zich verschuilen achter minder geld dat van gemeentewegen uitgekeerd wordt, en het risico dat de deelgemeente loopt met een aantal onzekerheden die ons boven het hoofd hangen.

• Onzekerheden over wat er met de I/D banen gebeurt. Waar ik nu niet meer over zal zeggen, dan wat iedereen al weet: dat als de I/D banen niet in reguliere banen worden omgezet, maar koelbloedig worden weggesaneerd, er dan niets overblijft aan welzijnsvoorzieningen, reiniging door de buurtservice teams, en dergelijke

• Maar ook de onzekerheid rond de positie van de RET kan de deelgemeente op gaan spelen. Zeker wanneer de kosten voor de reiziger worden opgeschroefd. Op het reguliere OV wordt nationaal bezuinigd, de stadregio stuurt aan op meer kosten voor de reiziger door zone verkleining… De RET-directie wil graag verder van de overheid af te staan, wordt gedwongen om een hogere kostendekking na te streven, heeft al onderzocht dat ze meer aan de forens kan verdienen, dan aan de inwoner van deelgemeente Noord. Met die wetenschap, ligt de afbraak van het reguliere OV op de loer. Sterker nog er wordt al op geanticipeerd: buslijnen vervallen, of lijnen en haltes worden samengevoegd. Frequenties van tram en bus worden verlaagd… Zo kan de RET op het personeel en op het materieel bezuinigen. Maar hoe we als deelgemeente er nog voor zorgen kunnen dat het reguliere openbaar vervoer niet verder wordt afgebroken, maar juist wordt versterkt - dat is de vraag.

En de noodzaak voor het versterken van het reguliere OV dat is er. Immers de gevolgen zullen merkbaar zijn bij het uitblijven ervan: aan de omvang van de verkeersriolen die we al rijk zijn en aan het aantal verkeersriolen dat nog zal toenemen. Wellicht is dat ook de angst van het bestuur als zij het in de begroting heeft over de dominante impact die de mobiliteit niet mag hebben op het beeld en het gebruik van de buitenruimte in Noord.

Ik wil er geen gewoonte van maken om te citeren uit het werk van het bestuur… maar ik kan het niet nalaten om te citeren uit de omschrijving van het prioriteitspunt mobiliteit. (pagina 8 van boek 1)
Daarin luidt de eerste volledige zin als volgt: "De zorg voor een samenhangend mobiliteitsbeleid gericht op een evenwichtig in de mobiliteit voor voetgangers, langzaam verkeer, snel verkeer en openbaar vervoer uitgaande van het streven naar optimalisering van de bereikbaarheid van de verschillende wijken in Noord, de verbinding tussen de wijken en het centrum met daarbij als leidraad dat het effect van deze mobiliteit geen dominante impact heeft op het beeld en het gebruik van de buitenruimte in de 6 wijken van de deelgemeente Noord."

De zin loopt niet, is te lang… en een enkel woord is fout gebruikt dan wel vergeten om een duidelijk beeld te krijgen wat het bestuur nu voorstaat met het prioriteitspunt mobiliteit.
Als je niet het beleidsdoel op pagina 49 leest - dan is hetgeen ik citeerde niet te begrijpen… Maar uit het beleidsdoel op pagina 49 begrijp ik dat het vooral het parkeren niet te dominant mag worden. Ik hoop niet dat dit gemeentebestuur geen oog heeft voor de gevolgen die de afbraak van het reguliere OV voor de wijken rondom onze verkeersriolen betekent.

Naar de letter van de woorden kan je onder een 'dominante impact van mobiliteit' trouwens geen geparkeerde auto's verstaan: een geparkeerde auto is allerminst mobiel. Dominant kunnen de geparkeerde auto's wel zijn… het blik staat waar we liever kinderen zien spelen. Maar toch mag - om terug te keren naar het onbegrijpelijke citaat - wat mij betreft bepaalde mobiliteiten een forse dominante impact gaan krijgen op het beeld en het gebruik van de buitenruimte. Ik heb het al bij de eerdere rondedansjes om coalitieprogramma en bestuursprogramma genoemd: graag zie ik meer voorrang aan het langzame verkeer, dus voorrang aan voetganger en fiets. Laat vooral het aantal voetgangers en fietsers toenemen, en laten we er ons in ons beleid vooral mee bezighouden die mobiliteiten te stimuleren door de benenwagen en de fiets ruim baan te geven.

De dominante impact die echter de groeiende automobiliteit kan hebben, kan niet tegen gegaan worden als tegelijkertijd het reguliere OV wordt afgebroken. En begrijp me goed, ik zal hier niet pleiten voor het verplaatsen van een tramspaghetti naar het Proveniersplein. Immers daarmee worden slechts de problemen rondom het Hofplein naar Noord verschoven. Noch zal ik me plots als voorstander betonen van het Metro station Statenweg… Ik heb het over de stadsbus en tram die onze wijken moeten ontsluiten wanneer ik het over het reguliere OV heb.

De afbraak van het OV zal niet alleen een inbreuk op het beeld en het gebruik van de buitenruimte tot gevolg hebben… het zal samengaan met een nog dominantere impact op het leefmilieu in Noord: de gezondheid van degenen die in onze deelgemeente wonen en werken rondom de verkeersriolen, of onze deelgemeente te voet of te fiets doorkruisen.

De kennis groeit over de bedreiging van de gezondheid door fijn stof dat verkeer uitstoot - zo ook groeit de kennis dat planten een belangrijke rol spelen bij het verwijderen van stof uit de lucht. Een volwassen boom kan op een zeker moment wel 18 kilogram stofdeeltjes wegvangen. Daarbij is het bladerdek van bossen effectiever bij het afvangen van stof dan elk andere vegetatie… Kortom naast een krachtig pleidooi voor regulier openbaar vervoer vanuit onze deelgemeente, zouden we er zelf ook meer op gespitst moeten zijn dat we vooral volwassen bomen een kans geven rondom verkeersriolen en in nabijheid van de A20…

En daarmee ben ik weer uitgekomen bij de schandpaal waar ik het deelgemeente bestuur bij tijd en wijle in figuurlijke zin aan zal nagelen: het noodzakelijke groen dat bij de Gordelweg zou moeten wijken voor een automobiliteit aantrekkend benzine pompstation… Als u regelmatig op www.luchtkwaliteit.rotterdam.nl kijkt naar de ontwikkeling van het fijne stof rondom de A20 dan schrik je je dood. In de nacht van 5 november op 6 november tussen 21 uur 's avonds en 7 uur 's ochtends kreeg het de kwalificatie "zeer slecht" en tot 10 uur was het slecht. De breedte van de uitstoot overlapt de Gordelweg… Het is en blijft van de zotte om daar over te gaan tot de bouw van een benzinestation… Zeker in de wetenschap dat er in het Liskwartier een tekort is aan groen en een benzinestation meer verkeer oproept.

Het zou Esso van verantwoord ondernemersschap getuigen als ze afziet van de Gordelweglocatie, en het op handen zijnde gemeentelijk benzinepompbeleid afwacht om een alternatieve locatie te vinden. Ondertussen zal ik dit deelgemeentebestuur blijven achtervolgen in haar dwalingen, zolang de Els Kuiperboom nog niet gekapt is en het benzinepompstation er nog niet staat. Niet uit rancune, maar dood eenvoudig: in de wetenschap dat het anders kan en anders moet… Voortschrijdend inzicht over de problemen met deze locatie of willekeurig elke locatie in Noord, zou voldoende moeten zijn om het bestuur te bewegen over de genomen besluiten zich opnieuw te bezinnen.

Dit gezegd hebbende kan ik terugkeren naar de algemene beschouwing over de begroting.

Bij het beleid dat deelgemeente Noord in het verleden heeft gevoerd, en pretendeert te blijven voeren met coalitie en bestuursprogramma, stond de betrokkenheid en participatie van de mensen die wonen en werken in Noord voorop. Met de keuze waar wel geld naar toe gaat en vooral met de keuze waar het niet naar toegaat zal uiteindelijk het schamele vertrouwen in de politiek fors op de proef gesteld.

De invoering van het duale stelsel heeft er voor gezorgd dat er door de deelraad veel gesteggeld is over het ontvlechten van bestuur en raad… de orde van vergaderingen en hoe tot kaderstelling vanuit de raad te komen - kaderstelling die vervolgens uitbleef... Het duale stelsel zou het debat moeten terugbrengen, de politiek interessanter maken, en ook de betrokkenheid van burgers bij de politiek vergroten. Zeg nu zelf… hebben wij nog enige ijdele hoop dat met het duale bestel die betrokkenheid zou vergroten?

"Het is nu beter," - zo heb ik dagelijks bestuurder Van der Donk horen zeggen, "dat de raad het bestuur controleert, in plaats van de raad zichzelf." Want dat zou volgens hem het geval zijn geweest voor maart van dit jaar: de oude raad zou zichzelf controleren. Onzin natuurlijk, want praktisch bezien is het een grote verslechtering van de democratie: het was namelijk nooit zo dat de raad alleen maar zichzelf controleerde; zij kon gecontroleerd worden door iedereen en iedereen met stemrecht kan zijn oordeel vellen over het doen en laten van de deelraadsfracties en deelraadsleden. Het enige dat eigenlijk vereist is - en daarin verschilt het oude stelsel niet met het duale systeem: de bestuurder moet de integriteit en de roeping hebben zich in het openbaar te verantwoorden over zijn bestuurlijke doen en laten.
Echter met het duale systeem staan nu de deelraadsleden tussen burger en bestuur in… die zouden de rol als volksvertegenwoordiger op zich moeten nemen, waarmee er in werkelijkheid een drempel is opgeworpen tussen bestuur en burger. En daarmee zal het duale stelsel voor de politiek geen zegen blijken. Met het duale bestel op deelgemeentelijk niveau snijdt de politiek zich in de vingers… de burger zal er:

• of geen boodschap aan hebben en denken dat die politiek maar wat doet,

• of hij zal er verontwaardigd over wezen dat er eigenlijk niks gebeurt.

En gelijk heeft die verontwaardigde burger: de deelraad heeft eigenlijk maar één echt wezenlijk besluit genomen dat niet aan ons is opgelegd: de keuze voor fractieondersteuning. Ik mag dan wel blij zijn dat het bestuur er nu voorstelt het bedrag waar de meerderheid van de raad voor koos 75.000 Euro met één derde terug te brengen. Maar dan nog: het jezelf als politiek toebedelen van 50.000 euro voor 2003 - dat zou ik liever gestoken zien in voorzieningen als het Lispunt, of het Wijkhuis Oude Noorden… Ik hoor nog steeds graag waarvoor dat bedrag nodig is en wat de criteria zullen zijn om het geld als fractie te kunnen benutten. Dit is een vraag aan alle deelraadsfracties. Maar de vraag aan het bestuur zou kunnen luiden: waarom bent u niet wijzer en zet u de volledige 75.000 euro voor betere doelen in.

De dualisering is onbegrijpelijk en kost de belastingbetaler nog geld ook. Met een vergelijking van de staartjes op pagina 151 en 152 kan je enigszins een indruk krijgen wat de invoering van het dualisme in Noord alleen al kost:

• Grofweg een begrote uitgave van 830.000 Euro (over 2002 en 2003 bij elkaar opgeteld) voor Griffie,
  
  
• en 500.000 Euro voor de producten die in 2003 onder de secretaris vallen.
  

Kortom de ons opgedrongen dualisering kost ons al 1,3 miljoen Euro.

Daar kunnen we niets aan doen, maar met bezuinigingen in de welzijnssector is het moeilijk uit te leggen, en wellicht onverteerbaar voor onze inwoners.

Ik stel trouwens voor dat we niet op de commissie welzijn wachten om als volksvertegenwoordigers de gebruikers en vrijwilligers van Lispunt en wijkhuis Oude Noorden aan te horen. Ik vindt dat we vooral in de commissie Welzijn van onze dagelijkse bestuurders te horen krijgen hoe de buurthuizen te redden. Het zal goed zijn als we in 2003 tot een 'herijking van het welzijnsbeleid komen en eventueel tot een vernieuwing van het subsidiebeleid' en dat het accommodaties onderzocht worden op geschiktheid en noodzaak. Maar vooruitlopend daarop de tent al sluiten… En dan ook nog de wijze waarop dit gecommuniceerd is, daar schiet het bestuur schielijk tekort… of zoals men het diplomatiek placht te zeggen het verdient geen schoonheidsprijs. Het verdient afkeuring.

In een schril contrast met de bezuinigingen op het Wijkhuis en het Lispunt, en wegonderhoud en groen, staat de kostenpost voor herhuisvesting van de deelgemeente in het Eudokiapand. Het zou onontkoombaar zijn en dat mag dan wel zo wezen vanwege een eerdere besluitvorming zo zijn. Maar veel inwoners die terecht verontwaardigd zullen zijn over de sluitingen van hun buurthuis en zich afvragen wanneer de politiek nu eens eerst in eigen vlees zal snijden, dan in de voorzieningen die wij nota bene als politiek ook zo noodzakelijk achten voor de sociaal maatschappelijke cohesie in buurt en wijk. Leg het maar uit: meer geld voor bestuur - minder voor welzijn.

Daar waar de welzijnsinstellingen en buurtvoorzieningen het cement kunnen leveren voor een sociale en maatschappelijke cohesie in onze samenleving, zullen onze inwoners om elkaar daar te ontmoeten zich door de buitenruimte een weg moeten banen. Het onderhoud van de buitenruimte, de wegen en het groen, kan sfeer- en gevoelsbepalend zijn…

• Zoals ik bij de behandeling van coalitieprogramma en bestuursprogramma aan de orde heb gesteld, lijkt het me financieel nuttig om vanuit het deelgemeentebestuur een krachtig pleidooi te voeren om op bepaalde plekken in onze deelgemeente de verzakking van het riool aan te pakken. Al jaar en dag moet de deelgemeente de gaten vullen die bijvoorbeeld in de Herlaerstraat en Vijverhofstraat vallen - wat een gebed zonder eind blijkt het te zijn. Hetzelfde probleem komt veelvuldig voor in het Oude Noorden. Ondertussen is er een gemeentelijk beleid waarbij 40 km riolering per jaar vernieuwd kan worden. Het moet toch mogelijk zijn om in plaats van deelgemeentelijk geld in een bodemloze put te storten - structureel aan te pakken.

• Ook aan de orde gesteld: de blauwe 'schoon en heel'-zakken (tegenwoordig ook wel rood) die door de buurtservice teams driftig gevuld worden, maar bij gebrek aan organisatie veel langer dan een dagdeel aan de kant van de weg staan. Zo staan er altijd zakken op de dagen waarop er geen huisvuil opgehaald wordt. Bij de behandeling van het bestuursprogramma heeft dagelijks bestuurder Harika een hoorzitting toegezegd in de commissie Buitenruimte om de buurtservice teams te evalueren. Graag hoor ik dat dit doorgang heeft in de vergadering van november zodat we bij de vaststelling van de begroting een oordeel kunnen hebben wat er financieel kaderstellend nodig is om fysiek kaderstellend een gevulde zak niet langer dan een dagdeel aan de kant van de weg te laten staan. We kunnen immers moeilijk als overheid blijven roepen tegen de bewoners van Noord om zich verantwoordelijk te gedragen, als we als overheid zelf niet het goede voorbeeld kunnen geven. Immers, je kan met goed fatsoen iemand niet aanspreken op het buitenzetten van een vuilniszak naast een 'schoon en heel'-zak…

Sterker nog - je kan toch niet als overheid van je inwoners verwachten om het groen en de buitenruimte te gaan beheren, als je jezelf met bezuinigingen terugtrekt op die terreinen. Als je het cru wilt stellen: als overheid kan je toch niet zeggen: doet u het zelf maar, want wij doen het niet meer. Je staat toch in je hemd als je als overheid alleen nog maar weet te opperen dat je als inwoner van Noord maar zelf de verantwoordelijkheid moet nemen en die burger vraagt 'en wat doet u zelf dan nog, waarvoor blijft u zelf nog verantwoordelijk?'.

En verschuilt u zich toch niet achter het beleid van de gemeente, die zich op zijn beurt weer achter het nationale beleid zal verschuilen… Het gaat er om dat de politiek weer verantwoordelijkheid neemt en verantwoording afdraagt - en het eerste dat wij als deelraad aan de 'hogere politiek' moeten laten horen is dat dualisme op deelgemeentelijk niveau onzinnig is. De burger moet op dit niveau direct het bestuur aan kunnen spreken - het volksvertegenwoordigerschap moet geen veredeld doorgeefluik zijn. Burgers moeten daadwerkelijk meer invloed op woon-, werk en leefomgeving krijgen en heeft daarvoor een direct aanspreekpunt nodig: de gene die de besluiten neemt en daartoe met een democratische directe verkiezing gelegitimeerd is.

Tenslotte een onzekerheid over iets waar wij niet over gaan maar waar we wel ook met de gevolgen geconfronteerd zullen worden. Tenminste als het college het onzalige plan doorzet om de erfpachtstelsel af te schaffen. De donkere wolk die ons boven ons hoofd hangt, zal een dominante impact hebben voor de organisatie van de betrokkenheid van onze inwoners. Immers, hoe kan de overheid nog met recht een reële inspraak van burgers organiseren bij inrichtingsplannen en bouwvergunningen, wanneer de gemeente niet de grond meer bezit waarop een ontwikkelaar iets van plan is. En hoe gaan we er als overheid vervolgens nog voor zorgen dat de krapte in de sociale woonsector die nu schrikbarend snel zichtbaar wordt teniet wordt gedaan. Hoe keren we het tij opdat er weer voldoende goedkopere woningen komen om een fatsoenlijke doorstroom op gang te brengen. En hoe gaan we er voor zorgen, dat we nog ergens (wel of niet wegbezuinigde) sociale wijkvoorzieningen kunnen opzetten, wanneer blijkt dat dit geen doorgang zou kunnen hebben bij stadsvernieuwingsprojecten omdat de grond daarvoor te duur en te kostbaar is geworden.
Afrondend - de SP fractie staat een ander beleid voor dan het drastische bezuinigingsbeleid dat het bestuur voorstaat. En net zoals u met geestdrift optrok naar het college, even verontwaardigd als de SP over de slechte informatie aan onze bewoners over de asbestsanering aan de Gordelweg - vraag ik u met geestdrift te knokken voor de versterking van het reguliere OV in Noord. Laat niet het hoofd hangen door te bezuinigen op welzijn, weg en groenonderhoud gelaten door te voeren. Durf in eigen vlees te snijden en neem het beeld weg dat de politiek er vooral voor zichzelf zit. Zorg dat de politiek in de deelgemeente weer wat betekent voor de mensen die in Noord wonen, werken en leven… En doe dat met geestdrift zodat bij de mensen uit Noord weer het motortje gaat lopen om zich betrokken te voelen. Kies voor een beleid wat bij onze inwoners een dominante impact heeft op het beeld en gebruik van het politieke bestuur.

Mathijs Spaas, fractievoorzitter

Terug naar Algemene Beschouwingen