Ineke Palm
Ineke Palm woont aan het water in Spangen, is getrouwd, moeder van drie zoons en oma van drie kleinkinderen. Ze is epidemioloog en was jarenlang verbonden aan het wetenschappelijk bureau van de SP. Momenteel is ze vice-voorzitter van de gebiedscommissie Delfshaven.
Stel, geld speelt geen rol, wat is dan het belangrijkste dat moet veranderen de komende vier jaar?
Geen kind zou meer in armoede moeten opgroeien. Ook moet het integratiebeleid echt beter, zodat vluchtelingen en andere nieuwkomers snel hun plek vinden.
Wat is je favoriete plek in Rotterdam?
Overal aan de Maas en de Delfshavense Schie. Als ik kijk naar de vrachtschepen, dan voel ik me verbonden met de hele wereld.
Je bent ook lijsttrekker voor het gebied Delfshaven
Delfshaven is heerlijk om te wonen. Met mensen uit de hele wereld, veel mensen die iets willen of ondernemen, een broedplaats voor verandering. Helaas ook kampioen op verkeerde lijstjes zoals armoede, werkloosheid en taalachterstand. Dat los je niet op door meer rijke mensen naar de stad te halen en 20.000 goedkope woningen te laten verdwijnen, zoals Leefbaar doet. Dat los je op door armoede en achterstand aan te pakken. Bijvoorbeeld in Delfshaven, waar ik woon. Als je in de metro stapt in Nesselande en eindigt in Spangen, is de levensverwachting vijf jaar korter. Dit heeft te maken met sociaal-economische gezondheidsverschillen: arme mensen leven minder lang. Ik zie hier ook veel jongeren die hun talenten niet voldoende kunnen of weten te benutten. Het voelt als erg onrechtvaardig dat je korter leeft of een minder goed toekomstperspectief hebt omdat je in de verkeerde wijk bent geboren.
Heft in eigen handen
De afgelopen jaren mocht ik hier vice-voorzitter zijn van de gebiedscommissie op het terrein van zorg en welzijn. In de wijk komt alles samen: de gevolgen van de crisis, tweedeling, klimaat, polarisatie en vluchtelingen. Ik zag het allemaal in Delfshaven. Maar ook saamhorigheid, iets voor elkaar willen betekenen en compassie. Met heel veel initiatieven van onderaf door de mensen zelf georganiseerd. Zoals Huize Middelland, een coöperatie van huiskamers; Mooi, mooier Middelland, een cocreatie van bewoners en gemeente; Zorgvrijstaat met voorzieningen vanuit de wijk; Goed bezig met wijkambassadeurs om gezond leven te stimuleren; het Zelfregiehuis met samen ondernemen, de werkgroep jongeren Middelland, Urban Family, Heilige Boontjes en veel andere jongeren-initiatieven.
We hebben het voor elkaar gekregen dat in Delfshaven vanaf 2018 een kwart van de welzijnsgelden naar lokale initiatieven gaat. Bewoners laten zien dat ze het beter kunnen en pakken steeds meer de regie. Dat is basisdemocratie: baas in eigen buurt.
Dicht de kloof tussen mensen
Helaas zie je ook een groeiende kloof tussen bevolkingsgroepen vanwege toenemende tweedeling, verharding van het politieke klimaat en uitsluiting van bepaalde bevolkingsgroepen bijvoorbeeld van stages en werk. Daarnaast leiden oorlogen en conflicten elders in de wereld tot spanningen tussen of binnen gemeenschappen hier.
Daarom hebben we in Delfshaven een armoedeplatform opgericht en zijn we bezig met verbinden (WIJ-samenleving). Daarom ben ik actief in de vakbond, met WijzijndethuiszorgRotterdam en Red de zorg. Daarom nemen we het in de Pauluskerk op voor mensen zonder papieren. Daarom hebben we het platform Rotterdam verwelkomt vluchtelingen opgericht. Daarom neem ik deel aan RotterdamvoorGaza en solidariteitsmanifestaties voor Syrië, de mensen uit het Rif-gebied en de Koerden.
Daarom bezocht ik Palestina, Syrische vluchtelingen in Libanon en de protesten van 20 juli in Al Hoceima in de Rif. Om te zien, te horen en een beetje van de pijn te voelen die veel van mijn stadgenoten dagelijks voelen.
We moeten uitgaan van de waardigheid van ieder mens, het verleden en elkaars gevoelens niet negeren en niet bang zijn voor verandering.
Samen moeten we op zoek naar antwoorden op de grote uitdagingen van deze tijd. De groeiende ongelijkheid, het vluchtelingenvraagstuk, vredespolitiek en het klimaatprobleem. De strijd voor sociale rechtsvaardigheid verbinden met de strijd tegen groeiende haat en angst voor moslims en vreemdelingen. Consequent stelling nemen tegen alle vormen van racisme en discriminatie. De weg zoeken tussen polarisatie en verbinden.
Als SP, met onze wortels in de buurten en onze uitgangspunten van gelijkwaardigheid en solidariteit, voel ik hier een grote verantwoordelijkheid. Ik blijf dromen van een gelijke en inclusieve samenleving en ervoor strijden, op straat en zo mogelijk weer in de raad. Dat moet wel om een bewoonbare wereld door te kunnen geven aan onze kinderen en kleinkinderen.
