Rotterdam

Bwèèèh, Saddam Hussein houdt zich helemaal niet aan de regels, ze schenden het verdrag van Genève, those fucking Arabs.

Verenigde Naties doe er iets aan!

Maar ja, de oorlog is illegaal hè en dan zijn er geen regels. En wat denk je, als je het land van zo'n verschrikkelijke dictator binnenloopt, dat je dan als je tot krijgsgevangene bent genomen, in vijfsterren hotel de Gouden Halve Maan mag logeren. Nee, dat wordt 1001 nachtjes slapen in de kille kerkers van Bagdad.

En in Rotterdam maken we ons druk om een kabouter met een geile hobby. Ik had liever gehad dat Bush met zo'n plug in zijn reet een paar stagiaires beminde dan wat hij nu doet.

De enige club die zich aan de regels houdt of beter gezegd aan zijn woord houdt zijn de Dichters Voor Vrede. Een groepje zeer vrede Rotterdamse dichters die bij elkaar zijn gekomen op initiatief van de SP-fractie om de oorlog met woorden te bevechten. Dat is in de regel erg moeilijk maar toch zullen deze dichters terugschieten met woorden om zo als ware poëet triots hun inktpatronen leeg te schieten op de bommen van geweld.

Maar gelukkig Nederland doet niet/ wel/ een beetje/ soms/ toch wel mee met de oorlog. Wouter Bos doet echt niet/ wel/ misschien/ een beetje mee. Maar hij ging heel zeker misschien, denk het niet, mee demonstreren. Je kan zeggen wat je wilt maar de Nederlandse politiek is meestal heel consequent, soms niet.

De wereld staat in brand en Bush is kleiduiven schieten op zijn buitenverblijf en onze Bea is er even tussenuit, effe chillen in Chili!

En Van Bommel danst nog eenmaal de Margarita.